Ο Βενιζέλος ευγνωμονών φτιάχνει νόμο να μαζέψει λεφτά από τον Έλληνα φορολογούμενο να κάνει «δωράκι». στον Γαλλο Γερουσιαστή που τον έκανε Πρωθύπουργο

Ο στόλος της Andante με επικεφαλής τον Γάλλο γερουσιαστή Ζονάρ έρχεται στον Πειραιά στις 29 Μαΐου 1917. Βομβαρδίζει την Αθήνα και εκθρονίζει τον τότε Βασιλέα Κωνσταντίνο με το έτσι θέλω.

Στην θέση της ορκίζει τον Ελευθέριο Βενιζέλο πρωθυπουργό και υπουργούς όποιους αυτός θέλει.

Ο Βενιζέλος ευγνωμονώντας τον γάλλο γερουσιαστή φτιάχνει με νόμο μια επιτροπή για να μαζέψει λεφτά από τον Έλληνα φορολογούμενο να του κάνει ένα «δωράκι».

Ο λαός μετά τον θάνατο του Ελευθέριου Βενιζέλου και την απομάκρυνση των δυνάμεων της Andante , τον ανακηρύσσει εθνοσωτήρα.

ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΚΑΙ Β' ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΟΥ 5/42 ΣΕ (29/5 - 24/6/1943)

Την 29η Μαϊου 1943 ο Συν/ρχης Ψαρρός εκληθη απο τον Ταξιαρχο Έντυ εις το στρατηγείο του, όπου εβρίσκοντο και οι αρχηγοί του ΕΛΑΣ (Σαράφης, Σαμαρινιώτης, Άρης). Εκεί του διεβίβασε απόφαση του Στρατηγείου Μ.Ανατολής περί ανασυγκροτήσεως του 5/42 Σ.Ε.

Οι αντιπρόσωποι του ΕΛΑΣ συμφώνησαν όπως επιστρέψουν τον αφαιρεθέντα οπλισμό του Συν/τος (200 όπλα) και τα τρόφιμα.
Οι κεντρικές επιτροπές του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ απεδοκίμασαν και κατεδίκασαν την κατα του Συν/τος εχθρική ενέργεια του αρχηγείου Στερεάσς Ελλάδος του ΕΛΑΣ, το δε Γεν. Στρατηγείον του ΕΛΑΣ εξέδωκε την υπ' αριθ. 9 (28-5-43), Δ/γην προς τα τμήματα του ΕΛΑΣ, που με την οποία διετάχθησαν οι οργανώσεις ΕΑΜ - ΕΛΑΣ να μην φέρουν κανένα εμπόδιο εις την ανασυγκρότηση του 5/42 Σ.Ε., αλλ' απεναντίας να βοηθήσουν ταύτην. Εννοείται ότι η Διαταγή αυτή ουδέποτε εξετελέσθη, αλλα παρέμεινε εις τα χαρτιά.

ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΟΥ ΕΛΑΣ ΕΙΣ ΤΑΡΑΤΣΑΝ ΓΚΙΩΝΑΣ

Το Σύν/μα ειχε λαβει τα συνήθη μέτρα ασφαλείας δια την περίπτωση κινήσεων του εχθρού προς Γκιώνα. Την εσπέραν της 22 Ιουνίου αφίχθει σύνδεσμος της οργανώσεως του Συν/τος από το χωριό Λευκαδίτι, ο οποίος ανέφερε ότι σημαντικη δύναμη του ΕΛΑΣ (800 περ.άνδρες) συνεκεντρώθη εις το εν λόγω χωρίον με τον σκοπόν δήθεν επιθέσεως κατά της Ιταλικής φρουράς Λιδωρικίου.
Οι Αξκοι του Συν/τος ανησύχησαν εκ της πληροφορίας ταύτης και υπέδειξαν εις τον Συν/χη Ψαρρόν να λάβει έκτακτα μέτρα ασφαλείας. Ούτος θέλων να τους καθησυχάσει, ισχυρίσθει ότι ήτο αδυνατον να κτυπήσει ο ΕΛΑΣ το Συν/μα μετά τη νέα συμφωνία. Ούτω τα τμήματα του Συν/τος παρέμειναν εν καταυλισμό εις τας θέσεις των, με την διαφορά ότι εγκατεστάθησαν φυλάκια εις προωθημένας θέσεις (Τρίσελη, Σπυθάρια, Γεροντόβραχος, Ρωμέϊκο κλπ).
Ευθύς ως ενύκτωσεν ολόκληρος η δύναμη του ΕΛΑΣ, οπλισμένη με βαρύ οπλισμό, ξεκίνησε από το χωριό Λευκαδίτι προς νότο και κατόπιν εστράφη προς ανατολάς και αφού ανήλθεν επί της Γκιώνας, έφθασεν περί τα ξημερώματα εις τα υψώματα της Ταράτσας.
Επικεφαλής των τμημάτων τούτων ήταν ο Λγος Φώτης Βερμαίος (Γρηγοριάδης Φοίβος) και ο Νικηφόρος (Ανθ/ρχος Δημητρίου).
Μόλις έφθασαν εις την θέση Τρίσελη απέστειλαν τον κομμουνιστή Λασπούλαν (Γ. Κρικέλαν) εκ Λευκαδιτίου με το εξής τελεσίγραφον προς το Συν/μα:
"Έχωμεν Δγη του Γεν. Αρχηγείου του ΕΛΑΣ να σας διαλύσωμεν αν δεν παραδοθήτε αμέσως". Ο Συντ/χης Ψαρρός απήντησε επί λέξει : ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ, καταγανακτισμένος δια τη νέα άτιμον και αντεθνική ταύτη πράξιν του ΕΛΑΣ.

ΦΟΝΙΚΟΤΑΤΗ ΜΑΧΗ ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ ΤΗΣ ΓΚΙΩΝΑΣ
( 23/6/1943)

Ξημέρωσε η 23η Ιουνίου του 1943, ημέρα πένθιμος για την Ιστορία της Ελλάδος, η οποία θα αποτελεί κηλίδα αιωνίως μελανή δια τον Εθνικό Απελευθερωτικό αγώνα της πατρίδος μας.
Τα τμήματα του ΕΛΑΣ τριπλάσια εις δύναμη του 5/42 και με βαρύτατο οπλισμό, επιτεθέντα προσέκρουσαν εις την πείσμονα και ηρωική αντίσταση την οποία προέβαλε το Συν/μα καθ'όλη την ημέρα. Τα τμήματα του Συν/τος δεν ήταν καλά οργανωμένα, ούτε εκπαίδευση ειχε γίνει εις τα νέα όπλα, λόγω του ότι οι ρίψεις όπλων συνεχίζοντο ακόμη.
Παρά ταύτα οι άνδρες του Συν/τος ευρεθέντες εις κατάσταση αμύνης λόγω της αδικαιολογήτου και δολοφονικής νέας κατά του Συντ/τος επιθέσεως του ΕΛΑΣ, τον αντιμετώπισαν σθεναρώς και επροξένισαν σοβαρότατες απώλειες εις τα τμήματα τούτου. Οι απώλειες του Συν.τος ανήλθον εις 3 νεκρούς και 5 τραυματίες. Ο Αξκος της Αεροπορίας Τσίγκας εκ Χρισού, συλληφθείς αιχμάλωτος ως τραυματίας, εξετελέσθη επι τόπου.

Η πείσμων και αιματηρά αύτη μάχη της Ταράτσας διεξήχθη ως εξής:
Εις το αριστερό (θέση Σπιθάρια) ετάχθη το τμήμα του αεροπόρου Τσίγκα , εις το δεξιο κα εις την περιοχή Καράπαπα (Μαύρη Πέτρα) το τμήμα του Ταγ/χου Κρανιά
Ο λόχος Κούτρα κατέλαβε τον Γεροντόβραχον, ο λόχος Καϊμάρα τον αυχένα Ποντομούλας (Κυυδωνιά) με την ομάδα του Οπλαρχηγού Βαρβάτου επί της κορυφής της Κριθαριάς. Ο λόχος Ντούρου τον αυχένα Χιονιάς, το δε ανοργάνωτο ακόμξ τμήμα Παπαβασιλείου όπισθεν του τμήματος Κρανιά εις την περιοχή Ρωμέϊκο. Επί πλέον ειχαν εγκατασταθεί εις τους αυχένας Γαρδινίτσας και Ελάτου.

Καθ' ον χρόνο ο λόχος Καϊμάρα μετέβενε να καταλάβη τας θέσεις του συνήντησε εις τη Νοτίαν έξοδον του στενωπού Ποντομούλας τον Ανθ/γον Κατσίμπα του ΕΛΑΣ με ισχυρο τμήμα το οποίο είχε λαβει διατάξεις μάχης. Το τμήμα τούτο οδήγησε ο εν λόγω Ανθ/γος δια μέσου του Β. των Καρουτών δάσους, με τον σκοπόν να χτυπήσει το Συντ/μα εκ των νώτων και να φέρει σύγχυσιν εις την διάταξή του.
Ο Υπ/γος Καϊμάρας αμέσως παρέταξεν τους άνδρες του προς μάχη και κάλεσε τον Κατσίμπα να πλησιάσει για να εξακριβώσει τας προθέσεις του. Ούτος του απάντησε ότι "είχε λάβει Διαταγή να χτυπήσει το Συντ/μα, διότι δήθεν ο Ψαρρός δεν υπέγραψε κάποιο συμγωνητικόν". Ο Καϊμάρας του υπενθύμισε προγενεστέραν ρητήν δήλωσιν του ιδίου, παρουσία του Ταγ/χου Λαγγουράνη, " ότι ο τελευταίος αφοπλισμός του 5/42 εις Στρώμην ήταν σφάλμα και αν ήμουν εγώ παρόν δεν θα άφηνα τον Άρη να το κάνει".Κατόπιν o Καϊμάρας του συνέστησε προς αποφυγή αδελφοκτόνου συρράξεως, να επιστρέψει από τον ίδιο δρομολόγιο που ήρθε. Ούτως συμφώνισε και οι δύο πρώην αδελφικοί φίλοι συμμαθηται και συνάδελφοι, έσφιξαν τα χέρια και απεχωρίσθησαν. Πλήν όμως αντί να πραγματοποιήσει την υπόσχεσή του ο Κατσίμπας, θέλησε δολίως ενεργών, να καταλάβει την κορυφή της Κριθαριάς, προς αντιπερισπασμόν και συγχυσιν εις τα νότα του 5/42. Ταύτη όμως είχε καταλάβει νωρίτερα η ομάδα του οπλαρχηγού Βαρβάτου, με την υποστηριξιν του Λοχαγού Κούτρα.

Κατά της ομάδος ταύτης επετέθη ο Ανθ/γος Κατσίμπας χωρίς να δυνηθή να την ανατρέψει και εξουδετερώσει. Ο Υπ/γος Καϊμάρας, καταλαβών ταχέως επικαίρους θέσεις επι της κορυφογραμμής Χιονιά, έσπευσε δια δυό ομάδων προς βοήθεια του Βαρβάτου. Η μάχη διήρκεσε 4 ώρες περίπου με αποτέλεσμα να διαλυθεί τελείως το τμήμα Κατσίμπα, ο ίδιος δε να διαφύγει την αιχμαλωσία δια της φυγής.

Ο Καϊμάρας τους συλληφθέντες αιχμαλώτους αφήκεν ελευθέρους τους δε τραυματίας περιέθαλψε και έθαψε τους νεκρούς.
Οι αξκοι και αντάρτες του 5/42 ευρισκόμενοι εν αμύνη επολέμησαν με πείσμα καίτοι ουδεμίαν διάθεσιν είχον να κτυπηθούν με τους Ελασίτες τους οποίοιυς εθεώρουν τότε ότι ήσαν ακόμη Έλληνες.

Εις την μάχην ταύτην παρουσιάσθη το δραματικόν φαινόμενον να πολεμά και να κτυπά ο αδελφός τον αδελφόν, όπως συνέβη με τους αδελφούς Δημήτριον και Νικ. Κοτρώνη, αμφοτέρους εκ Βουνιχώρας Παρνασσίδος.
Εν τω μεταξύ ο λόχος Ντούρου εκινήθη δια πλευρικής κινήσεως και έσπευσεν προς βοήθεια του Καϊμάρα, αλλά όταν έφθασεν εκεί η μάχη είχε τελειώσει, ενώ εις τα υψλωματα Ταράτσας - Ρωμέϊκο συνεχίσθη μέχρι του απογεύματος οπότε τα πυρα αραίωσαν εκατέρωθεν.
Ο γενναίος Ταγ/χης Κρανιάς ενήργησεν αντεπίθεσιν και έτρεψεν τους Ελασίτες εις φυγή προς τη θέση Νεράϊδες οι οποίοι πανικοβληθέντες δεν ετόλμησαν να πλησιάσουν εκ νέου τα τμήματα Κρανιά - 5/42. Ο Κρανιάς ζήτησε πυρομαχικά και ενισχύσεις από τον Ψαρρό.

ΑΥΤΟΔΙΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

Ο Συντ/χης Ψαρρός δια να αποφύγη την εξακολούθηση της αιματοχυσίας και τον αδελφοκτόνον, ως έλεγεν, πόλεμο, διέταξε τα τμήματά του να διακόψουν τα πυρά εφ' όσον δεν απειλούνται. Τα τμήματα του ΕΛΑΣ απεσύρθησαν προς Β. με βαρείας απωλείας ενω του 5/42 προς Ν.

Μετά τη μάχη συνήντησε τον Άγγλον Ταγ/χη Τζεφ και τον παρεκάλεσε να μεσολαβήση όπως παυσει ο ΕΛΑΣ τις επιθέσεις, ενισχύσει δε το 5/42 δια ορισμένων μέσων τα οποία του υπέδειξεν, ούτως ώστε το Σύν/μα να δυνηθή να εκπληρώση την αποστολή του. Τον παρεκάλεσε δε προς τούτοις όπως η μεσολάβησις και η ενίσχυσις πραγματοποιηθή το ταχύτερον (εντός 2-3 ημερών) , δεδομένου ότι η απομάκρυνσις των τμημάτων του από τις βάσεις εφοδιασμού των εδημιούργει δυσχερίας ανεφοδιασμού. Εν εναντία περιπτώσει εδήλωσεν εις τούτον απεριφράστως ότι θα διαλύσει το 5/42.
Μετά παρέλευσιν 4ημέρου εις τας 28/6/1943, επειδή όχι μόνο καμμίαν απάντησις δεν εδόθη αλλ' αντιθέτως ο Ταγ/χης Τζεφ έδειξεν αδιαφορίαν και αδράνειαν, ο Συντ/χης Ψαρρός βλέποντας αναπόφεκτον την εξακολούθησιν της αιματοχυσίας και τον άσκοπον αλληλοσπαραγμόν των Ελλήνωνν, απεφάσισεν να αυτοδιαλύσει το 5/42.
Οι Αξκοί του με καρδιά γεμάτη θλίψιν συνεφώνησαν . Ο ίδιος με τους Αξκους Παπαβασιλείου, Λαγγουράνη, Καϊμάρα, Ντούρο και Τεμπέλη διεπεραιώθησαν εις το Αίγιον όπου παρέμειναν κρυπτώμενοι τόσον από τους Ιταλούς όσο καο από το ΕΑΜ το οποίο τους εζήτει.

Μετά τη διάλυση το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ ήρχισε να εξασκεί πρωτοφανή τρομοκρατίαν και διωγμούς κατά των ανταρτών και οπαδών του 5/42. Τους συνελάμβανε, τους αφόπλιζε, τους απεγύμνωνε, τους υπέβαλλεν εις μεσαιωνικά βασανιστήρια και τους υποχρέωνε να προσχωρήσουν εις το ΕΑΜ, άλλως τους εξετέλει.

Όσον αφορά την ευθύνην της δολοφονικής επιθέσεως του ΕΛΑΣ εις Ταράτσαν Γκιώνας εξηκριβώθησαν βραδύτερον τα εξης: Ο επικεφαλής των επιτεθέντων τμημάτων του ΕΛΑΣ Φώτης Βερμαίος (Φοίβος Γρηγοριάδης) εκλήθη να δώση εξηγήσεις ενώπιον του Γεν. Στρ. του ΕΛΑΣ (Άρης, Σαράφης και Βλαχόπουλος Ορφεύς, αναπληρωτής του Τζήμα). 

Ούτος εδικαιολογήθη ότι ενήργησε σύμφωνα με το εις χείρας του σήμα του Γεν. Αρχηγείου του ΕΛΑΣ Στερεάς, το οποίον σαφώς καθώριζεν την διάλυσιν του 5/42 με υπογραφήν του Αντ/ρχου Ζούλα, ο οποίος ήτο ο Στρατιωτικός αρχηγός τούτου. 

Ο παριστάμενος Ζούλας παρεδέχθη την έκδοσιν της Δ/γης χωρίς να εξηγήση ποιός του έδωσε τοιαύτην εξουσιοδότησιν. Το περίεργον είναι ότι ούτε ο Ζούλας ούτε κανείς άλλος ετιμωρήθη δια την αντεθνικήν αυτήν πράξιν, γνωστην τακτικήν άλλως τε του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ εις παρομοίας περιπτώσεις. 

 

Περισσότερα για τη δράση του 5/42 Συντάγματος Ευζώνων Σχου Δημητρίου Ψαρρου στο Σύνδεσμο   https://542sepsarros.blogspot.com/

ΔΙΣΤΟΜΟ ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΙΚΟ ΧΩΡΙΟ ΠΟΥ ΞΕΚΛΗΡΙΣΤΗΚΕ ΑΠΟ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ ΚΑΙ ΕΛΑΣΙΤΕΣ

10-6-1944 Οι Γερμανοί εκτελούν στο Δίστομο 218 άτομα,από τα οποία 20 βρέφη, 15 παιδιά και 42 υπερήλικες, σε αντίποινα για δολιοφθορές ανταρτών του Ελας.

Ιστορικό για το Δράμα του Διστόμου

ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΙΚΗ

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΒΟΙΩΤΙΑΣ ΓΡΑΦΕΙΟΝ ΝΟΜΑΡΧΟΥ

Αριθ. Έμπ. Πρωτ. 101    'Εν Λεβαδεία τη 13 Ιουνίου 1944

ΠΡΟΣ ΤΟ  ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΝ  ΕΣΩΤΕΡΊΚΩΝ ΓΕΝΙΚΗΝ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΝ ΑΘΗΝΑΣ
 

Λαμβάνω την τιμήν ν' αναφέρω τα ακόλουθα.

Από δύο ήμερων διανύω τις δραματικότερες, τις πλέον μαρτυρικές στιγμές της ζωής μου. Τα συμβαίνοντα εις την περιφέρεια μου κατά τας δύο τραγικάς αυτάς ημέρας αι οποίαι είναι ασφαλώς προάγγελοι, επικείμενων προσεχώς τρομεράς εντάσεως αιματηρών γεγονότων, υπερβαίνουν εις ωμότητα και αγριότητα και αυτήν την νύκτα του Αγίου Βαρθολομαίου και αυτούς τους Σικελικούς  εσπερινούς.Είναι απερίγραπτο, και άνευ προηγουμένου ή ενεργηθείσα σφαγή από μέρους των οργάνων των αρχών Κατοχής κατά του άμαχου πληθυσμού της υπαίθρου, κατά τας προλαβούσας αυτάς δύο ημέρας. Υπερχίλιοι Άνθρωποι, μεταξύ των οποίων πολλαί γυναίκες, παιδιά και βρέφη έπεσαν από τα βλήματα των ελαφρών και βαρέων πολυβόλων τα οποία εκρότων στρεφόμενα προς πάσα κατεύθυνση όπου ανύποπτος ο ανθρώπινος στόχος πρόβαλε. Λυσσαλέα η αγριότης δεν εφείσθη ούτε των νηπίων τα οποία άταφα έτι εσφίγγοντο σπασμωδικά στοργικά εις τους άψυχους κόλπους των μητέρων των.Ολόκληρο χωρίον, το Δίστομο, κατεστράφη, Όχι δια πυρός. Άλλα δι αθρόας των κατοίκων παντός φύλλου και ηλικίας εκτελέσεως. Εκ των δισχιλίων κατοίκων του ολιγότεροι των χιλίων εναπέμειναν από προχτές και αυτοί έξαλλοι. αλλόφρονες, πλανώνται ανά τας απρόσιτους κρύπτας των ορέων, ούτε σκέψιν τολμώντες προς επάνοδο εις τα ίδια.

Ιστορώ τα γεγονότα εξ αρχής

Την πρωία της 10ης τρέχοντος Γερμανικές αρχές επέταξαν τα υπ' αριθ. 33207 και 24321 ιδιωτικά αυτοκίνητα ανήκοντα το μεν πρώτον εις τον Εμμανουήλ Χασούραν και Αθανάσιο Κόρμπον, το δε δεύτερον εις την Γλυκερία χήρα Σπύρου Πελεκάνου και εις τον Τριαντάφυλλον Παπαευσταθίου, εντός των οποίων επεβίβασαν περίπου πεντήκοντα Γερμανούς Στρατιώτες ενδεδυμένους με πολιτικές ενδυμασίες τας οποίας, είχαν αποσπάσει από τους εγκαθείρκτους των εδώ φυλακών. Τα αυτοκίνητα αυτά Οδηγούντο υπό Ελλήνων οδηγών, των Σπυρίδων Πελεκάνου ή Κουρκουτάν, και Λουκά Ζάχον, Τα εν λόγω αυτοκίνητα με τούς μεταμφιεσμένους εις μαυραγορίτες και χωρικούςΓερμανούς στρατιώτες, τα όπλα των οποίων είχαν τοποθετηθεί κατά τρόπον ώστε να μη είναι δυνατόν να φαίνονται, ξεκίνησαν με κατεύθυνση προς Άμφισσα την 6ην πρωινή. Μετά ημίσεια ώρα ξεκίνησαν ακολουθούντα τα πρώτα εικοσάς περίπου αυτοκινήτων πλήρη Στρατού. Προφανώς οι  Γερμανοί είχαν πληροφορίας ότι οι άτακτοι ενεδρεύουν εις τίνα σημεία της δημοσίας οδού. Και την ενέδρα του βράχου και της λόχμης ηθέλησαν να την επηρεάσουν με την τροχήλατο αυτήν παγίδα. Τα φέροντα τους με πολιτική αμφίεση Γερμανούς στρατιώτες αυτοκίνητα έφθασαν την 10ην πρωινή εις Δίστομο, οι κάτοικοι του οποίου με τον Πρόεδρο της Κοινότητος επικεφαλής τους επεφύλαξαν ευχάριστον υποδοχή. Εις ερώτηση του επικεφαλής Αξιωματικού εάν ενεφανίσθησαν κατά τας ημέρας εκείνας αντάρτεςεις το χωρίον, οι κάτοικοι απήντησαν καταφατικώς. Πράγματι τας τελευταίας ημέρας είχε παρατηρηθεί ζωηρά περί το χωρίον κίνησις των ανταρτών, οι όποιοι, χολωμένοι διότι οι κάτοικοί του δεν έστεργαν να ενταχθούν εις την κομμουνιστική οργάνωση δεν έπαυαν να κακοποιούν τους ζωηρότερα ανθιστάμενους εις τις αξιώσεις των. Επί πλέον απειλές εκσφενδονίζοντο ότι θα έκαιαν, δια Γερμανικών χειρών το χωρίον.Μετ' αρκετή οινοποσία, οι Γερμανοί επιβάντες των αυτοκινήτων των ξεκίνησαν προς την διατεταγμένη πορεία των.Προ της αναχωρήσεως των, όμως, ειδοποίησαν τους κατοίκους ότι θα επέστρεφαν μετά μικρόν και τόνισαν την αξίωσιν των να εύρουν συγκεντρωμένους όλους εις τας οικίας των, κατά την επιστροφή των. Ή αξίωσης αυτή και ο τρόπος καθ' ον διετυπώθη ενέβαλεν εις απαισιόδοξους σκέψεις τους κατοίκους, τινές των οποίων — δυστυχώς ολίγοι — έσπευσαν να απομακρυνθούν, μετά της οικογενείας των — του χωρίου.Εν τω μεταξύ, τα συνεχίζοντα την πορεία των Ελληνικά αυτοκίνητα τα φέροντα τους μεταμφιεσμένους Γερμανούς στρατιώτες έφθασαν εις το μέσον της οδού, ήτις ενώνει το Δίστομο μετά του χωρίου Στείρι. Εκεί ακριβώς, εις θέση Καταβόθρα εδέχθησαν αιφνιδίως τα πυρά ομαδόν των εντεύθεν και εκείθεν της οδού και επί υψωμάτων ενεδρευόντων άτακτων, ως και τα βλήματα των όλμων των. Τα αυτοκίνητα υποστάντα βλάβη εις τους τροχούς σταμάτησαν και ξεπήδησαν εξ αυτών οι Γερμανοί, οι οποίοι, εντός δύο πυρών τώρα, ήνοιξαν πυρ κατά της αμφιπλεύρου ενέδρας. Ή φθορά όμως τούτων, λόγω της μειονεκτικής θέσεως των υπήρξε σημαντική, θα απέβαινε δε συντριπτική αν ή ακολουθούσα μακρόθεν Γερμανική δύναμις δεν επενέβαινε εις την συμπλοκή δια των πυρών του πυροβολικού της. Και υπήρξαν τόσον εύστοχοι αι βολαί, ώστε οι άτακτοι εξαναγκάσθηκαν να τραπούν εις φυγή και εν τέλει να εξαφανιστούν.Εκ των υποστάντων τον αιφνιδιασμό μεταμφιεσμένων Γερμανών στρατιωτών έξι εφονεύθησαν,εκ των οποίων εις Αξιωματικός, και δέκα πέντε τουλάχιστον πληγώθηκαν μάλλον βαρέως. Επίσης εφονεύθη και ο Έλλην οδηγός του επιταχθέντος αυτοκινήτου Σπυρίδων Πελεκάνος ή Κουρκουτάς. Εκ των ανταρτών έπεσαν δέκα πέντε και ισάριθμοι πληγώθηκαν. 

Οι Γερμανοί, εκδικούμενοι γιά την επίθεση, εισέρχονται στο Δίστομο και εξολοθρεύουν ολόκληρο σχεδόν τον πληθυσμό του, μη φεισθέντες ουδέ των νηπίων, των οποίων έσπαζαν τα κεφάλια στους τοίχους ή τα ξεκοίλιαζαν μπροστά στους γονείς τους , βίαζαν , η ορδή των αιμοβόρων Γέρμανων σαδιστών οργίασε σφάζουσα γέροντες, γυναίκες και παιδιά, μέ μόνον σκοπό νά λουσθεί στο αίμα και να χορτάσουν τα μάτια των.

Κατήντησαν δέ να σφάζουν τά βρεφη ένω τα έθηλαζαν οι μητέρες των και νά διασκεδάζουν τυλίγοντες τά έντερα γυναικών και παιδιών από τον λαιμόν τών θυμάτων των .

Πρωτεργατες τής σφαγής και υπεύθυνοι για τις κτηνωδίας των Ουνων ήταν ο Συνταγματάρχης Ρίχαρντ και ο λοχαγός Κέπφλερ

Τα θύματα τής ναζιστικής θηριωδίας ανήλθαν σε 218 από τα οποία 20 βρέφη, 15 παιδιά και 42 υπερήλικες.  

Εννοείται ότι για άλλη μια φορά οι Ελασιτες που προκάλεσαν το μένος των Γερμανών και τα αντίποινα τη συγκεκριμένη στιγμή απουσίαζαν ........ 

Εμφανιστήκαν λίγες μέρες αργότερα για να συμπληρώσουν τό τρομακτικόν έργον τών Γερμανών μέ τήν σφαγήν ορισμένων έκ τών διασωθέντων κατοίκων του Διστόμου. 

 -----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ό κ. Κίνιας, συγγενής του πολιτευτού, αναφέρει ότι όλιγον άργότερον άπό τήν θλιβεράν ιστορίαν τής σφαγής τών κατοίκων Εαμοκομμουνιστές έξετέλεσαν εις τον Παρνασσόν, πλησίον τού βαράθρου Δρακοκάρκαρου τους έξης κατοίκους του Διστόμου, τους οποίους κατόπιν έριξαν είς αυτό:

1. Τόν Χαρ. Κίνιαν, πρόεδρον τής Κοινότητος. Ό άνθρωπος αυτός όταν οι Γερμανοί τού είχον ζητήσει νά τους παραδώση 5 κατοίκους διά νά τους εκτελέσουν έπρότεινε δίχως νά διστάση τους έξης: Τον εαυτόν του, τά τρία αδέλφια του και τόν γέροντα πατέρα του!

2. Τόν Λουκάν Νικολάου, τόν μοναδικον επιζήσαντα τής σφαγής τού Διστόμου άπό όλόκληρον τήν οίκογένειάν του.

3.  Τους Δημήτριον και Ίωάννην Κίνιαν,

4. Τόν Χρ. Τζάθαν ανάπηρο τού Αλβανικού Μετώπου, τελευταίον έπίσης έπιζήσαντα έκ τής πατριαρχικής οικογενείας Σφαντούρη, ή οποία θρηνεί άνω των 30 θυμάτων.

5. Τόν ίατρόν Ήλ. Καρούζον, του όποίου οι Γερμανοί εκαυσαν τό σπιτι του και Έσφαξαν 10 στενούς συγγενείς του.

6. Τόν 'Αν. Μπασδέκην, τού οποίου οϊ Γερμανοί έσφαξαν ολόκληρη τήν οικογένεια και τέλος

τόν ύπολοχαγόν τού Πεζικού Λ. Κουτριάριν μέ τήν κατηγορίαν οτι υπηρετεί είς τό έθνικόφρον και ήρωικόν σύνταγμα 5/42 ΣΕ

Τους τεσσάρας πρώτους μάλίστα, οπως μάς καταγγέλλεται τους εκαυσαν ζωντανούς!

 Εις  το ίδιο επίσης βαραθρον εύρέθησαν καμμένοι ή κρεουργημένοι 55 κάτοικοι τής "Αραχώβης, μεταξύ τών όποιων άνεγνωρίσθησαν ύπό τών συγγενών οι :

Χρ. Βαϊδάκης ,

Φ. Βαϊδάκης.

Ι. Μαντάς προεδρος της Κοινοτητας

Θεμ. Γαμβρούλης Βιομήχανος

Γ. Τομαράς

Θεοδ. Ατοιχόπουλος

Χρ. Μάρκος

Χρ. Παπασταθόπουλος

Ιω. Σίμος

Αικατ. Αυγερίκου

Ιω. Τσεκούρας και

Π. Δροσόπουλος

Έτσι συντελέσθηκε πλήρως η ερήμωσης του Διστόμου από τη Γερμανική και Ελαστική Θηριωδία

Για τα μετά την υπογράμμιση
Πηγή  Εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ 12-6-1945