Σκοπός μας δεν είναι να ξύσουμε πληγές, ούτε να εξάψουμε μίση και πάθη, αλλά να ρίξουμε άπλετο φως σε σημαντικά γεγονότα της Ιστορίας μας.

Λαός ο οποίος δεν γνωρίζει το παρελθόν του και δεν τιμά τους προγόνους του και τον τόπο που γεννήθηκε δεν έχει μέλλον.

 

Αφιερώνουμε αυτή τη Σελίδα ως ελάχιστο φόρο τιμής και ευγνωμοσύνης στους Ήρωες που έχυσαν το αίμα τους η έχασαν τη ζωή τους υπερασπιζόμενοι τη Δημοκρατία, την εδαφική ακεραιότητα της Πατρίδος μας και τις ατομικές ελευθέριες που απολαμβάνουμε σήμερα όλοι μας.

 

Κάποιοι σύνδεσμοι λόγο μεταφοράς αρκετών σελίδων από το Pathfinder  δεν λειτουργούν, ζητούμε συγγνώμη για την αναστάτωση θα αποκατασταθούν

 

 

Τετάρτη 10 Αυγούστου 2011


Πρίν από 57 χρόνια, έφυγε από τη ζωή ένας από τους μεγαλύτερους «πολεμιστές της Νεώτερης Ελλάδος».

Έφυγε από την ζωή ο «τρόμος και ο φόβος» του Τουρκικού Στρατού.

Έφυγε από την ζωή ο «χειρότερος εφιάλτης» του Κεμάλ Ατατούρκ και του Ισμέτ Πασά.

Έφυγε από την ζωή ο Στρατηγός Νικόλαος Πλαστήρας.

Εφυγε από την ζωή ο «Μαύρος Καβαλάρης», (ο «καραμπιμπέρ»όπως τον έλεγαν οι Τούρκοι), ο Αντισυνταγματάρχης Διοικητής του ένδοξου 5/42 Συντάγματος Ευζώνων (του «σεϊτάν ασκέρ» κατά τους Τούρκους).

Έφυγε από την ζωή ο 'Ανδρας εκείνος που με την ανδρεία του και την παλλικαριά  των πολεμιστών του, που ο ίδιος ενέπνεε, ανάγκασε τον Διοικητή της 57ης Τουρκικής Μεραρχίας Πεζικού, Ρεσάτ Μπέη, να αυτοκτονήσει, διότι δεν κατάφερε  μέσα στην γενική υποχώρηση του Ελληνικού Στρατού να καταλάβει το ύψωμα 1310-Ερικνέν  του Χασάν Μπέλ, το οποίο το υπερασπίζονταν οι Τσολιάδες του 5/42 και ο Διοικητής
τους, ο Αντισυνταγματάρχης Νικόλαος Πλαστήρας.

Εφυγε από την ζωή ο ήρωας της μάχης του Σαλιχλή και σωτήρας των προσφύγων της Φιλαδέλφειας (γιά την οποία μάχη δεν αναφέρεται τίποτα στα σχολικά βιβλία).

Έφυγε ο απαράμιλλος Ελληνας, που παρόλο το γεγονός ότι έφτασε να κυβερνήσει πολλές φορές την Ελλάδα, σαν Πρωθυπουργός, πέθανε με μοναδική περιουσία ένα κρεββάτι και ένα μικρό κομμάτι γης, που άφησε προίκα στην ψυχοκόρη του (ορφανή προσφυγοπούλα από την Προύσσα, που ο ίδιος υιοθέτησε κατά την διάρκεια της εκστρατείας), σε αντίθεση με τους κυβερνώντες πολιτικάντηδες τα τελευταία χρόνια, όπου έχουν αναγάγει την «ρεμούλα» σε «Εθνικό Σπόρ» και την «διαφθορά» σε επίκτητο χαρακτηριστικό των Νεοελλήνων.
Όταν η Αγγλία μέσω του Αγγλου πρέσβεως Λίντλεϋ, του ζητούσε επίμονα και με απειλές κατά της χώρας μας, να μην καταδικάσει τους Έξη (6) υπεύθυνους (πολιτικούς & αρχιστράτηγο) της Μικρασιατικής Εκστρατείας, ο Πλαστήρας απήντησε:
Η Ελλάς υπήρξε τίμια Σύμμαχος της Αγγλίας. Την εγκαταλείψατε αλλά εκείνη συνέχισε μόνη τον αγώνα. Είδε τους πληθυσμούς της να σφαγιάζονται, την ελληνική γη να ακρωτηριάζεται. Μπορεί να ζήσει και μόνη. Και αν καταρρεύσει θα στήσουμε στον Κάβο Μαλέα μιά πινακίδα που θα γράφει, πως εδώ ανθούσε κάποτε ένας πολιτισμός, που κατέστρεψαν οι Δυτικές Δυνάμεις, με πρωταγωνίστρια την Αγγλία. Αυτό να διαβιβάσεις στη Κυβέρνησή σου. Τελειώσαμε κύριε. Δεν έχουμε τίποτα άλλο να πούμε. Πηγαίνετε!
Γιά πόσους Ελληνες πολιτικούς έχετε μάθει ή ακούσει ότι είπαν παρόμοια λόγια στον Αμερικάνο Πρέσβυ την τελευταία 50ετία;

 Μπορείτε να φαντασθείτε τον κ. Κώστα Σημίτη, ή τον κ. Γιωργάκη
Παπανδρέου ή ακόμα και τον κ. Κωστάκη Καραμανλή να λέει τέτοιες κουβέντες στον «αξιότιμο» κ. Τόμας Μίλερ, πρέσβυ των ΗΠΑ στην Ελλάδα;


Δυστυχώς Πλαστήρες δεν γεννιούνται κάθε μέρα.

Ας το θεωρήσουμε εξαιρετική τιμή μας, ότι γεννήθηκε σε αυτόν τον τόπο και πρόσφερε ότι μπορεί να προσφέρει ένας τίμιος ΕΛΛΗΝΑΣ πατριώτης:
την ανιδιοτελή αγάπη του γιά την Ελλάδα.

Δυστυχώς ο Νικόλαος Πλαστήρας δεν ζούσε την νύκτα των "Ιμίων"...

Αν ζούσε η σημαία μας θα κυμάτιζε ακόμα εκεί...

Ενώ ταυτόχρονα κάποιοι θα ζούσαν με την αγωνία, φέρνοντας στο μυαλό τους την προσταγή "πυρ" του εκτελεστικού αποσπάσματος στο Γουδί το 1923...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Παρακαλώ τα σχόλια να είναι κόσμια και να σέβεστε τους χρήστες