26 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1821 ΚΑΘΑΓΙΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΣΗΜΑΙΑΣ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΥΨΗΛΑΝΤΗ ΚΑΙ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΛΟΧΟΥ ΣΤΟ ΙΑΣΙΟ, Ο ΟΡΚΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΘΟΥΡΙΟ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΛΟΧΟΥ.

1821 Η επαναστατική σημαία του Αλέξανδρου Υψηλάντη, καθαγιάζεται στην εκκλησία των Τριών Ιεραρχών του Ιασίου, ιερουργούντος του μητροπολίτου Βενιαμίν. 

Στις φώτο οι σημαίες του Αλεξάνδρου Υψηλάντη και του Ιερού λόχου , Ξηράς και Θαλάσσης και στις δυο ο Σταυρός Κυριαρχεί. 
Η Σημαία της ξηράς υψώθηκε ένα μήνα αργότερα στις 24 Μαρτίου του 1821 Στο Μοναστήρι του Προφήτη Ηλία των Σαλώνων (Άμφισσα) όπου κηρύχτηκε η επανάσταση στη Στερεά από τον Επίσκοπο Σαλώνων Ησαΐα και τους προεστούς της περιοχής και στις 10 Απριλίου 1821 στην πρώτη Ελεύθερη Ελλάδα στο πρώτο κάστρο που λευτερώθηκε στο κάστρο της Ωριάς των Σαλώνων από τον Γαλαξιδιώτη καπετάνιο Νικολάκη Μητρόπουλο.

Η Σημαία της Ξηράς

Ο Αρχιστράτηγος Αλέξανδρος Υψηλάντης, οι Αξιωματικοί και οι Στρατιώτες ορκίζονται τον όρκο της Ελευθερίας.
 
ΟΡΚΟΣ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΛΟΧΟΥ

«Ως Χριστιανός ορθόδοξος και υιός της ημετέρας Καθολικής Εκκλησίας, ορκίζομαι στο όνομα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και της Αγίας Τριάδας να μείνω πιστός εις την Πατρίδα μου και εις την Θρησκείαν μου.

Ορκίζομαι να ενωθώ με όλους τους αδελφούς μου Χριστιανούς δια την ελευθερίαν της Πατρίδος μας.

Ορκίζομαι να χύσω και αυτήν την υστέραν ρανίδα του αίματός μου υπέρ της θρησκείας και Πατρίδος μου.

Να αποθάνω μετά των αδελφών μου υπέρ της Ελευθερίας της Πατρίδος και της Θρησκείας μου.

Να φονεύσω και αυτόν τον ίδιον τον αδελφόν μου, εάν τον εύρω προδότην της Πατρίδος μας. Να υποτάσσομαι στον υπέρ της Πατρίδος μου αρχηγόν, Να μη βλέψω εις τα όπισθέν μου, εάν δεν αποδιώξω τον εχθρόν της Πατρίδος και Θρησκείας μου.

Να λάβω τα όπλα εις κάθε περίστασιν, ευθύς μόλις ακούσω ότι ο Αρχηγός μου εκστρατεύει κατά των τυράννων και να συγκαταφέρω άπαντας τους φίλους και γνωρίμους μου εις το να με ακολουθήσωσιν. Να βλέψω πάντοτε τους εχθρούς μου με μίσος και με περιφρόνησιν. Να μη παρατήσω τα όπλα προτού να ιδώ ελευθέραν την Πατρίδα μου και εξολοθρευμένους τους εχθρούς της.

Να χύσω το αίμα μου, ίνα νικήσω τους εχθρούς της θρησκείας μου ή ν΄ αποθάνω ως μάρτυς δια τον Ιησού Χριστόν.

Ορκίζομαι τέλος πάντων εις το της Θείας Μεταλήψεως φοβερόν Μυστήριον ότι θα υστερηθώ της Αγίας Κοινωνίας εις την τελευταία μου εκείνην ώρα, εάν δεν εκτελέσω απάσας τας υποσχέσεις, τας οποίας έδωσα ενώπιον της εικόνος του Κυρίου μας Ιησού Χριστού »

Η σημαία του Ιερού Λόχου ήταν τρίχρωμη. Στη μία πλευρά της σημαίας αναγραφόταν το ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ και υπήρχε στο κέντρο η εικόνα των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης. Στην άλλη πλευρά υπήρχε η εικόνα του Φοίνικα αναγεννόμενου από τις φλόγες και αναγραφόταν ΕΚ ΤΗΣ ΚΟΝΕΩΣ ΜΟΥ ΑΝΑΓΕΝΝΩΜΑΙ. Στο στρατιωτικό οργανισμό που συνέταξε ο Νικόλαος Υψηλάντης στις παραγράφους ΙΑ και ΙΒ η σχετική οδηγία για τη σημαία αναφέρει: " Η Ελληνική σημαία τόσο εις τα της ξηράς στρατεύματα όσο και εις τα της θαλάσσης πρέπει να είναι κατασκευασμένη εκ τριών χρωμάτων: άσπρο, μαύρο και κόκκινο. Το άσπρο σημαίνει την αθωότητα της δικαίας ημών επιχειρήσεως κατά των τυράννων, το μαύρο το υπέρ πατρίδος και ελευθερίας θάνατον ημών και το κόκκινο την αυτεξουσιότητα του Ελληνικού λαού και την χαράν αυτού διότι πολεμεί δια την ανάστασιν της Πατρίδος"  

Παρακάτω το Θούριο των Ιερολοχιτών το υιοθέτησαν και τραγουδούσαν οι Ιερολοχίτες το είχε συγγράψει 20 χρόνια πριν ο Αδαμάντιος Κοραής. 
 

Φίλοι μου συμπατριώται

δούλοι ν΄ άμεθα ως πότε;

των αγρίων μουσουλμάνων

της Πατρίδος των τυράννων

Έφθασεν ω φίλοι τώρα

εκδικήσεως η ώρα.

Η κοινή πατρίς φωνάζει

με τα δάκρυα μας κράζει!

Γίνομεν Γραικοί γενναίοι;

δράμετ΄ άνδρες τε και νέοι

κι είπατε μεγαλοφώνως

Είπατε όλοι τε συμφώνως

Κι΄ ασπαζόμεν΄ εις τον άλλον

μ΄ ενθουσιασμόν μεγάλον

έως πότε η τυραννία;

Ζήτω η Ελευθερία!