ΣΥΝΘΗΚΗ ΑΓΙΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΥ 3 Μαρτίου 1878

ΣΥΝΘΗΚΗ ΑΓΙΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΥ 3 Μαρτίου 1878

Άψευδής άπόδειξις των κατά τών Ελλήνων προθέσεων της Ρωσίας, είναι ή συνθήκη τοΰ Αγίου Στεφάνου, μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας, δι' ής ή Τουρκία, ήττηθεΐσα, αναγκάζεται νά παραχώρηση εδάφη προς δημιουργίαν της μείζονος Βουλγαρίας, ενω, άν ο Τσάρος ήθελεν, ήδύνατο νά βελτίωση αισθητώς τήν θέσιν της Ελλάδος.

Τουναντίον, ο Ίδιος διέταξεν προσωπικώς τον Στρατηγόν Ίγνάτιεφ: «Μηδεμίαν σπιθαμήν υπέρ της Ελλάδος». Κατωτέρω παραθέτομεν λεπτομερείας τινάς της έν λόγω συνθήκης.

Ή συνθήκη αϋτη υπεγράφη είς "Αγιον Στέφανον, προάστειον της Κων/πόλεως, τήν 3ην Μαρτίου 1878 καϊ είναι γνωστή είς τήν Ιστορίαν ύπό τό όνομα «Συνθήκη τοΰ Αγίου Στεφάνου» Εϊναι αξία της μελέτης καϊ της μνήμης παντός "Ελληνος, διότι δι' αυτής διαγράφεται ή μεγάλη των Βουλγάρων ίδεα, εις τήν έκπλήρωσιν της όποιας τείνει έκτοτε αδια­λείπτως ή Βουλγαρική πολιτική, θεωρούσα ότι άπέκτησεν, έκ της συνθή­κης ταύτης, απαράγραπτα  δικαιώματα.

Εμπνευστής της Συνθήκης ταύτης είναι, ό ουσιαστικός αρχηγός τοϋ Πανσλαυϊστικοΰ Κομιτάτου της Ελληνικής χερσονήσου, Πρεσβευτής της Ρωσίας έν Κων/πόλει Στρατηγός κόμης Ίγνάτιεφ, όστις, μετά τήν ύπογραφήν,  έδήλωσε είς τους  Βουλγάρους:

«Τώρα οί "Ελληνες ας πάνε κολυμπώντας είς τήν Κωνσταντινούπολη».

Τά πλέον  ενδιαφέροντα άρθρα της συνθήκης είναι τό κάτωθι :
"Αρθρον   1ον: Τό Μαυροβούνιον κηρύσσεται άνεξάρτητον καϊ λαμ­βάνει τό Γάτσο,  Ραχώβ,  Ρασχάϊ,  Σπούλαν,  Βογδορίτσαν καϊ Σαβλιάκ.
"Αρθρον 3ον: Ή Σερβία καθίσταται ανεξάρτητος λαμβάνουσα τήν κοιλάδα τοΰ Δρίνου καϊ τό μικρόν Σβόρνικ.
"Αρθρον  6ον: Ή Βουλγαρία θά σχηματίση αύτόνομον υποτελή ήγεμονίαν μετά Χριστιανικής Διοικήσεως και Εθνοφρουράς.
   Τά  Οριστικά της Βουλγαρίας σύνορα θά διαχαραχθώσι παρά μικτής Τουρκορωσικής επιτροπής, προ τής έκκενώσεως τήςΡωμυλίας ΰπό των Ρωσικών στρατευμάτων, (Επισυνάπτεται τή" συνθήκη Χάρτης)
     Τά Σύνορα ταϋτα θά χαράσσωνται άπο Βράνιας εις Καστοριάν δια τοΰ Καραντάγ - Σαμαρίνα καΐ   τών  Όρέων   τοΰ   Γράμμου Της συμβολής τοΰ Μογλενιτσα και Βαρδάρι (Άξιοΰ).Προς δυσμάς της Θεσσαλονίκης μέχρι των μέσων τοϋ Βεσικ - Γκόλ θα φθάνωσι μετά τον Καρασου(Στρυμών) εις την Καβάλαν θά άκολουθήσωσι τονΚόλπον τής Καβάλας καΐ την άλυσον τοΰ Τσάλ Τεπέ μέχρι των ορέων της Ροδόπης, και διερχόμενα τον ποταμόν "Αρδαν θά αφίνωσιν έκτός τήν'Ανδριανούπολιν, θά φθανωσι δια τοϋ Λουλέ- Μπουγκαζ εις τον Εύξεινον, θα παραταθώσι μέχρι τοϋ Χακίμ - Τατζιασή κσΐ Εκείθεν μέχρι Μαγκάλαςκαΐ θα άκολουθήσωσι τά όρια τοΰ Σαντζάκ της Τουλέσης μέχρικάτωθεν της Ρόστολης επι  του Δουνάβεως....................

Έν άλλαις λέξεσι έδημιουργεΐτο μία μεγάλη Βουλγαρία ή οποία θά περιλάμβανε πλην της σημερινής   Βουλγαρίας:-Την  Νότιοι» καΐ τήν  Άνατολικήν Σερβίαν

-Την  Έλληνικήν  Δυτικήν  Μακεδονίαν.   (μέγα μέρος)

-Τήν Δυτικήν Άλβανίαν με τήν Κορυτσάν

-Τήν  Έλληνικήν   Κεντρικήν  καΐ   Άνατολικήν   Μακεδονίαν, (πλην της Πόλεως Θεσσαλονίκης καΐ της   Χαλκιδικής).

- Τμήμα της Δυτικής καί Ανατολικής Θράκης.

"Αρθρον 7ον : Ή εγκαθίδρυσιςτήςνέαςΔιοικήσεως θά άνατεθή έπϊ δύο ετη είςΡωσον Έπίτροπον.

Ή Συνθήκη του 'Αγιου Στεφάνου, είναι ή σαφεστέρα έκδήλωσις τών Πανσλαυϊστικών τάσεων τής Ρωσίας, καταδικάζουσα εκατοντάδας χι­λιάδας Ελλήνων εις τον έκβουλγαρισμόν.

Εις ταύτην απεκαλύφθη ή με­γάλη υποκρισία της Ρωσίας περί προστασίας δήθεν τών Χριστιανών τής Ελληνικής Χερσονήσου.

Ή Ρωσία έδημιούργησε Μεγάλην Βουλγαρίαν είς βάρος της Ελλάδος, ότε, οΰτε ενα πυροβολισμόν δεν εΐχον ρίψει οι Βούλγαροι διά τήν Ελευθερίαν των, αντιθέτως μέ τήν Ελλάδα, ή οποία υπήρξε πάντοτε ό συμπαραστάτης τής Ρωσίας, είς ολους τους κατά τών Τούρκων πολέμους της, ής οΰτε καν τ' ονομα αναφέρεται εις τήν συνθήκην τούτην. Ουδεμία πλέον έλπΐς άπέμενεν εις τήν Ελλάδα διά τήν έπέκ-τασιν της πρός βορραν. Ή Θεσσαλονίκη και Χαλκιδική, διά τής συν­θήκης, άπεκόπτοντο έκ τής Ελλάδος διά τής παρεμβολής εδαφών παρα­χωρουμένων είς τήν Βουλγαρίαν, είς τρόπον ώστε, θαττον ή βράδιον μοιραίωσ νά καταβροχθησθώσι και αύται ύπό τών Βουλγάρων.

Κατήφεια καΐ πόνος έπέπεσεν έπί τοΰ Ελληνισμού, όστις έβλεπε τήν σκληράν  διάψευσιν  τών  ελπίδων του.

Απανταχού της Μακεδονίας, είς πόλεις και χωρία, όργανοΰνται συλλαλητήρια καΐ συντάσσονται ψηφίσματα: προς τάς Μεγάλας Δυνά­μεις

Εις ανάλογους ενεργείας προβαίνουσι καΐ αί Μακεδόνικαι οργανώ­σεις τοΰ Εξωτερικού, ώς της Κωνσταντινουπόλεως, Βιέννης, Αθηνών, κ,λ.π.

Δια της συνθήκης ταύτης ό Τσάρος οργάνωσε τους Βουλγάρους εις κράτος καΐ τους έστρεφεν έναμτίον τοΰ Ελληνισμού, δια νά έμποδίση τήν προς Βορραν άνοδον τών Ελλήνων, με κύριον σκοπόν ή Ρωσία νά δυνηθη εντός ολίγου, νά έξέλθη εΰκολώτερα είς τήν Μεσόγειον.

Ό δέ Ρώσος συγγραφεύς της τότε έποχης Ντοστογιέφσκη, (1821 - 1881) εγραφεν «Ή ένότης τών Σλαύων εις εν κράτος είναι ό κύριος σκοπός παντός Ρώσου πολιτευόμενου άρχοντος. Είναι πόθος φανερός καΐ πάντοτε ενδόμυχος, ή δέ Κων/πολις, αργά ή γρήγορα, θά γίνη ίδική μας».

Δύσμοιρη Ελλάς!! Και όμως, μόλις έκηρύχθη ό πόλεμος αυτός με­ταξύ Τουρκίας καΐ Ρωσίας, και παρά τά δεινά πού σοΰ είχεν επισωρεύσει ό Κριμαϊκός πόλεμος, έκαμες τόσες καΐ τόσες προσπάθειες διά νά δώσης οτι ήδύνασο προς βοήθειαν της Ρωσίας.