1944 - 1949 ΓΙΑΤΙ ΠΟΛΕΜΗΣΑΝ - ΓΙΑΤΙ ΝΙΚΗΣΑΝ "

Αυτή είναι η απλή και αληθινή ιστορία του Ελληνικού δράμα­τος, που πρέπει   να έχει μπροστά του ο κάθε Έλληνας,   για να μπορέσει να δώσει την απόλυτα σωστή και  από ολες τις πλευρές αδιάβλητη απαντήσει στο μεγάλο ερώτημα :

ΓΙΑΤΙ ΠΟΛΕΜΗΣΑΜΕ ;

Τα γεγονότα τα ίδια που τα ζήσανε όλοι οι "Έλληνες μας δίνουν την μοναδική αυτή απάντηση.

 Εδώ και 1500 χρόνια οι Σλάβοι ζητούν να διώξουν τον ελληνισμό από την ιστορική του κοιτίδα, από τον τόπο της ιστορικής και Εκπολιτιστικής του δράσης. "Έκαμαν αμέτρητες εκστρατείες, εξόντωσαν με φωτιά και σίδερο τη φυλή, άφησαν τα ίχνη της διάβασης τους ονόματα χωριών, ποταμών και βουνών μέσα και σ' αυτές ακόμα τις ποιο ελληνικές από τις ελληνικές επαρχίες.

Στα νεώτερα χρόνια, όταν ή Ελληνική επανάσταση ζωντάνεψε με την πνοή της ελευθερίας τα Βαλκάνια, οι Σλάβοι Ιμπεριαλιστές δεν άργησαν να ξαναρχίσουν τα παλιά. Με φωτιά και σίδερο προσπα­θούσαν και τώρα, κάτω απ' την Τούρκικη κατοχή να αλλοιώσουν τον εθνολογικό χαρακτήρα των ελληνικών ιστορικών τόπων, για ν' αποκτήσουν δικαιώματα πάνω σ αυτούς.

Ό Φεραίος άρχιζε την επανάσταση, σαν επανάσταση όλων των Βαλκανικών λαών ενάντια στην Οθωμανική κατοχή.

Οι Σλάβοι Ιμπε­ριαλιστές όμως χρησιμοποιούσαν την ελευθερία τους που χρωστούσαν στους "Έλληνες, ενάντια στην Ελλάδα και στον Ελληνισμό.

"Από τα μέσα του περασμένου αιώνα μπαίνουν επί κεφαλής της ανθελληνικής κινήσεως οι Ρώσοι πανσλαβιστές.

Δεν κρύβουν αυτοί τούς σκοπούς τους. Την πόλη τα εδάφη μας, τις θάλασσες μας, τα θέλουν όλα δικά τους.

Κάποτε λέγανε τη λέξη Ελλάδα με σεβασμό.

Τώρα όμως για τους πανσλαβιστές ή Ελλάδα και οι "Έλληνες ήσαν κάτι   που   προκαλούσε   μονάχα την περιφρόνηση   και την αγανάκτηση

Ή επανάσταση στη Ρωσία άρχισε αντί ιμπεριαλιστικά. Καταδί­κασε όλη την Τσαρική πολιτική και τους πανσλαβιστές.

Δεν θέλησε όμως ούτε αυτή ν' αναγνώριση τα δικαιώματα μας, πάνω στα εδάφη μας.

Δέν είχαμε δικαιώματα εμείς πάνω στη Θράκη  μας! Γιατί ήταν ιμπεριαλιστική ή συνθήκη  του Νεΐγη Δικαιώματα,  συνεπώς δέ και βλέψεις, πάνω σ' αυτήν, μπορούσαν νά έχουν μονάχα οι Βούλγαροι!!

Κάποτε όμως έτυχε να συμβεί το ποιο ανέλπιστο και αφάνταστα για τους πανσλαβιστές ιμπεριαλιστές πράγμα. Εμείς οι "Έλληνες οι μικροί και περιφρονημένοι, με την ηρωική μας αντίσταση στην "Αλβανία, αναγκάσαμε τους Γερμανούς να αναβάλουν την Βαλκανική τους Εκστρατεία, να χάσουν εδώ καιρό, ν' απασχολήσουν δυνάμεις, να καθυ­στερήσουν την επίθεση τους ενάντια στη Ρωσία, τόσο καιρό, όσος ακριβώς χρειάστηκε για να σωθούν οι δυο τους πρωτεύουσες και το Στάλιγκραντ. Εμείς οι μικροί μισημένοι και περιφρονημένοι, κάναμε στη μεγάλη Ρωσία που την κουρέλιασε ή Βερμαχτ τους πρώτους μή­νες της επιθέσεως, την πλέον πολύτιμη εκδούλευση από όλες όσες ήταν δυνατόν να τους κάμει κανείς. Και νομίζαμε πώς τώρα τουλάχιστον θα τελειώνανε τα παλιά. Πώς θα κλείνανε οι λογαριασμοί των βλέ­ψεων τους πάνω στα εδάφη μας. Πώς δεν θα τους είχαμε εχθρούς μας και πώς θα καταλάβαιναν τα δίκαια μας και τις ανάγκες μας

Ή ιστορία όμως που διηγηθήκαμε, ή τραγική ιστορία των γε­γονότων που ζήσαμε όλοι οι "Έλληνες μαζί στην κατοχή, και την μεταπελευθερωτική εποχή, μας δείχνει ότι τίποτε δεν άλλαξε. "Ότι, απε­ναντίας, ο πανσλαβιστικός Ιμπεριαλισμός, υιοθετημένος και ενισχυμέ­νος από τον κομμουνιστικό, κατάστρωσε ένα σχέδιο συνωμοσίας ενάν­τια στην Ελλάδα, που προέβλεπε, όχι μονάχα την κατηγορηματική απόρριψη των δικαίων εθνικών της διεκδικήσεων, άλλα και αυτήν ακόμα την απόσπαση των επαρχιών της. Με πείσμα, με αμείλικτη συνέπεια και σύστημα, οι δυο Ιμπεριαλισμοί, και ο Τσαρικός και ο κομμουνιστικός, ενεργούν, βοηθούμενοι παντού και σ όλα από τους "Έλληνες κομμουνιστές, την επίθεση τους ενάντια στην Ελλάδα.

Αυτό είναι το βαθύτερο νόημα τής τραγικής ιστορίας που ξέ­ρουμε όλοι. Ή ίδια ή ιστορία τής εκμηδένισης για το "Έθνος της νίκης του, είναι ή ιστορία και των αίτιων που μας έφεραν στην ανάγκη να δεχθούμε και τον εμφύλιο πόλεμο στη μορφή πόλεμο εθνικής  ανεξαρτησίας   στην ουσία.

Συνειδητά ή κομμουνιστική ηγεσία μετέτρεψε από τον καιρό της κατοχής τον εθνικό πόλεμο τής Ελλάδας, σε εμφύλιο πόλεμο. Πειθή­νιο και άποδογματισμένο όργανο μιας διεθνούς οργανώσεως που δεν την ένοιαζε διόλου ή Ελλάδα, εκμεταλλεύθηκε   τον πατριωτισμό τής μάζας για μια «αντίσταση» στον κατακτητή, με σκοπό να την υποδούλωση και μαζί μ' αυτήν και ολόκληρη την Ελλάδα σ' ένα άλλον ποιο αδυ­σώπητο και ανηλεή. Σ τ ο ν   Κομμουνιστικό Π α ν σ λ α β ι σ μ ό.

Στοίχισε ατελείωτα θύματα ή μετατροπή αυτή, για ξένα συμφέ­ροντα πού βρισκόντουσαν σε τελεία αντίθεση με τα Ελληνικά, του Εθνικού πολέμου της Ελλάδας σε Εμφύλιο. Ή πρώτη όμως αυτή, καμουφλαρισμένη με την Εθνική αντίσταση, κομμουνιστική επίθεση ενάντια στην Ελλάδα πέτυχε μόνο εν μέρει.

Δεν μπορέσαμε, διαχωρισμένοι και καταστραμμένοι από τη δήθεν αντίσταση τούς να μπούμε στην Βόρειο "Ήπειρο και στην Βουλγαρία και να πάρουμε ο,τι μας άνηκε. Διέφυγε όμως ή Ελλάδα την υποδούλωση, πού της ετοίμαζε ό κομμουνισμός. Και τούτο γιατί διέβλεπε εγκαίρως τις από­κρυφες σχέσεις του κομμουνισμού, έτσι πού μπόρεσε τελειωτικά να αντίδραση και τέλος να μην Πέσει θύμα σ' αυτόν όπως έπεσαν χωρίς καμιά αντίσταση τα γειτονικά μας βαλκανικά κράτη και τ' αλλά της ανατολικής Ευρώπης.

Μετά τον Δεκέμβριο ή Ρωσία απεκάλυψε πέρα για πέρα τους σκοπούς της στα Βαλκάνια και απέναντι στην Ελλάδα. Παραβίασε όλες τις συμφωνίες πού υπέγραψε σχετικά με την δημοκρατία και τις Ελεύθερες εκλογές, μεταβάλλοντας σε καθαρώς αστυνομικά και πειθήνια, στην θέληση Της, όργανα όλα τα κράτη πού συνορεύουν από βορρά με την Ελλάδα.

"Έδειξε στις διάφορες διασκέψεις και τα συνέδρια με χίλιους τρόπους πώς την "ίδια τύχη ετοίμαζε και για την Ελλάδα. Κράτησε μία πολιτική που δεν άφηνε καμιά αμφιβολία πάνω στην πρόθεση της αύτη. Οι κομμουνιστές μας από την άλλη μεριά βαλθήκανε να συγκαλύψουν την πραγματικότητα αυτή, και να βοηθηθούν με κάθε μέσο στην πραγματοποίηση των σχεδίων της.

"Έγιναν οι υμνητές εκείνων που μας προετοίμαζαν ύπουλα την κατάκτηση μας. Βαλθήκανε ν' αποδείχνουν πώς είναι ψευτιές οι αξιώ­σεις τούς πάνω στα εδάφη μας. Εξαπατούσαν το λαό, κάμνοντας τον να πιστεύει πώς υπάρχουν πέρα από τα σύνορα μας «λαϊκές δημοκρα­τίες», που μονάχα αυτές θα μπορούσαν να του δώσουν λευτεριά και ευημερία. Κάμνανε ότι, κάμνουν σε τέτοιες περιστάσεις οι κοινοί προδότες. Προδίδανε κάθε στιγμή και με κάθε μέσο την Ελλάδα, βοη­θώντας κάθε στιγμή και με κάθε   αφορμή τα    σχέδια   ενός    φανερού πλέον εχθρού της Ελλάδας. Γίνανε οι μόνιμοι πράκτορας τής υπονομεύσεως της Εθνικής μας ανεξαρτησίας; Τέλος, κυριότεροι αυτοί πολιτικώς υπεύθυνοι της εσωτερικής μας ανωμαλίας, βρήκανε πρόφαση την ίδια αυτή ανωμαλία για να κάμουν και πάλιν εκείνο που απαιτούσε ή προδοσία.

Οργάνωσαν συστηματικά και άρχισαν την νέα ανταρσία με τον ίδιο σκοπό, την εκμηδένιση της "Εθνικής ανεξαρτησίας της Ελλάδας. Την κάμανε την νέα αυτή επίθεση ενάντια στην Ελλάδα, την στιγμή ακριβώς που την χρειαζότανε και όπως την χρειαζότανε ο εχθρός, δη' λαδή ο πανσλαβιστικός Ιμπεριαλισμός.

"Όμως "και στην τρίτη κατά σειράν αυτή επίθεση τους απέτυχαν, γιατί οι αδούλωτοι, Έλληνες τη δεχτήκαμε με τη σταθερή απόφαση να πολεμήσουμε και να νικήσουμε.

Πολεμήσαμε λοιπόν πρώτα απ όλα για ν αποφύγουμε τον ακρω­τηριασμό της Πατρίδος μας, και για την επιβίωση της   φυλής μας.

Οι κομμουνιστές απ' εναντίας πολέμησαν για να παραδώσουν τη Μακεδονία μας στους Σλάβους, αφού απ' αυτούς εξαρτώνται και απ' αυτούς διατάσσονται, αφού αποτελούν την 5ην φάλαγγα των και χρησιμοποιούνται περά για πέρα για την επιτυχία των Ιμπεριαλιστικών των σχεδίων, των ιδίων Εκείνων σχεδίων που είχε καταστρώσει. ο Τσάρος ΠΕΤΡΟΣ «και ή Τσαρίνα ΜΕΓΑΛΗ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ και που Απέβλεπαν στην κατάκτηση της Βαλκανικής και των παραλίων του Αιγαίου πελάγους, προπύργια Από τα όποια θα ξεκινούσαν για να επι­βάλλουν τον πανσλαβισμό.

Και το ότι σκοπός της ξενοκίνητου ανταρσίας ενάντια στην 'Ελλάδα ήταν ο ακρωτηριασμός της από τα Εθνικά της εδάφη μας το αποδεικνύει ή απόφαση τής 5ης ολομελείας της Κ. Ε. του Κ. Κ. Ε. και η διακηρύξεις κορυφαίων κομμουνιστών στα διάφορα   συνέδρια.

 1) "Απόφαση τής 5ης ολομελείας της Κ. Ε. του Κ.Κ.Ε. της 31-1-1949.

«Δεν πρέπει να υπάρχει αμφιβολία ότι το αποτέλεσμα τής νίκης του Δημοκρατικού Στρατού και της λαϊκής επανάστασης, θα είναι ο Μακεδονικός λαός να βρει την πλήρη εθνική αποκατάστασή του έτσι όπως τη θέλει ο ίδιος προσφέροντας σήμερα το αίμα του για να την απόκτηση».

2)  Διακήρυξη του Β' Συνεδρίου του Ν.Ο.Φ. της   25-2-1949
ο όποιος είναι Σλαβοβουλγάρικη οργάνωσης.

«Ό Μακεδονικός λαός από τους αγώνες και τις θυσίες του και τις μέχρι τώρα κατακτήσεις του, διακηρύττει σήμερα την απόφαση του να παλέψει για την Εθνική του απελευθέρωση».

Σημειωτέον ότι στο ως άνω συνέδριο λάβανε μέρος 600 αντιπρόσωποι Σλάβοι, εισηγητής δε ήταν ο Νίκος Ζαχαριάδης.

3)  Απόσπασμα   λόγου του    Καραγιώργη   στα   Β'   συνέδριο του
Ν. Ο. Φ.

 «Ό Σλαβομακεδόνικος λαός με τον αγώνα του, με τις θυσίες του, με την Ένοπλη συμβολή στον μεγάλο απελευθερωτικό άντιιμπεριαλιστικό αγώνα του Ελληνικού λαού, έχει κερδίσει έμπρακτα το δικαίωμα τις αυτοδιάθεσης και της λευτεριάς του».

 4)Δηλώσεις του Πορφυρογένη Υπουργού στην ψευτοκυβέρνηση του βουνού,   στον ανταποκριτή των  Τάϊμς της Νέας Υόρκης της 23-4 49

«Δεν υπάρχει Μακεδονικό ζήτημα. "Ύστερα από την από­φαση τις 5ης Ολομελείας, ο Σλαυομακεδόνικος λαός απέκτησε το δικαίωμα να ζήση ανεξάρτητος και να ένωση τη Μακεδονία σ' ένα ανεξάρτητο και ενιαίο   σύνολο»,

5) Απόσπασμα Από το λόγο του Ρακόφσκυ «μέλος της Γραμμα­τείας του Ν. Ο. Φ, και αντιπρόσωπος της ψευδοκυβέρνησης του βουνού, στο συνέδριο ειρήνης στην   Πράγα της 5-6 Μαίου 1949».

«Υπό την ένδοξων αρχηγεία τον Ζαχαριάδη θα πραγματοποιηθεί αντί πάσης θυσίας ή ανεξαρτησία   της Μακεδονίας».

"Όλα τα προαναφερθέντα δεν είναι καινούργια. Γιατί τα είχε επαναλάβει και το 1924 σε μια ολομέλεια της ΚΟΜΙΝΤΕΡΝ (όπως είδαμε παραπάνω ο τότε Γενικός Γραμματεύς Γκεόργκη Δημητρώφ.

Πολεμήσαμε για την Ελλάδα και για την ειρήνη του κόσμου. Για την Ελλάδα μας που διέτρεχε το μεγαλύτερο κίνδυνο της ιστο­ρίας της. Με τη μεγάλη αυτή υπόθεση δεν είχε όπως βλέπουμε, καμιά σχέση ούτε η «Μπουρζουαζία», ούτε ή αντίδραση, ούτε κανένας άλλος. Δεν ήτανε τη φορά αυτή ή περίπτωση των ταξικών συμφερόντων της μπουρζουαζίας. Ή απειλή υπήρχε αντικειμενικά και ήτανε σοβαρότα­τη. Δεν την σοφίστηκε κανείς. Είχε την ιστορία της την ιστορία που γνωρίσαμε παραπάνω που πηγάζει από τα ίδια τα γεγονότα. "Ήτανε ή συνέχεια και ή τελική   φάση    μιας   συνωμοσίας   καλά   μελετημένης,

που άρχισε από το 1924, αποκορυφώθηκε τον καιρό της κατοχής, και συνεχίστηκε από τότε με την πιο αμείλικτη  συνέπεια.

"Ήτανε μια απειλή από τις πιο σοβαρές ή πιο μεγάλη που αντίκρισε ή Ελλάδα. "Ήτανε ή επανεμφάνιση μιας απειλής που πιέζει τον Ελληνισμό  ολόκληρους αιώνες.

Ή  Ελλάδα αντιστάθηκε όπως πάντα και νίκησε.

Οι Μπολσεβίκοι δεν ξέρανε ότι, όταν ή Ελλάδα γίνεται θύμα επιθέσεως, αμύνεται. Δεν ξέρανε ότι ή άμυνα της Ελλάδας είναι ένας νόμος που ισχύει από τότε που πρώτο φάνηκε στον κόσμο. Δεν ξέρανε ότι ή Ελλάδα δεν παραδίνεται ποτέ χωρίς ν' αγωνισθεί. Αυτό Είναι κάτι που δεν γίνεται στη χώρα αυτή. Το πάθημα του Μουσο­λίνι και του Χίτλερ το αγνοήσανε πέρα για περά. Γι αυτό υστέρα από ένα σκληρό τετραετή αγώνα τσακίστηκαν οριστικά απ' τα ηρωικά παιδιά του Ελληνικού λαοί που υπηρετούσαν στο στρατό της ξηράς, στη θάλασσα,  στον αέρα και στα σώματα ασφαλείας.

Τσακίστηκαν στην Πελοπόννησο, στη Ρούμελη, στη Θεσσαλία, στη Θράκη, στη Μακεδονία, στην "Ήπειρο και στ' άπαρτα τους φρού­ρια, στο ΒΙΤΣΙ και στο ΓΡΑΜΜΟ και πετάχτηκαν έξω από τα σύνορα της Πατρίδας μας χωρίς καμία ελπίδα να ξανά επιστρέψουν και μολύνουν τα Αγια   χώματα της.

Πολεμήσαμε λοιπόν, γιατί οί κομμουνιστές έγιναν συνειδητά όργανα του εχθρού και γιατί ο τόπος μας έχει παραδόσεις που δεν του· επιτρέπουν να πέσει χωρίς ν' αγωνιστή.
Δεν άρχισε όπως είδαμε, τον πόλεμο αυτό η Ελλάδα. Τον άρχισε ο κομμουνισμός και ή   Ρωσία. .

Ή Ελλάδα αμύνθηκε. "Όπως αμύνθηκε σ' όλες τις επιδρομές που της έγιναν μέσα στους αιώνες.

Με το ψέμα του σοσιαλισμού και της ευτυχίας που τάχατε είχαν ή θα έχουν κάποτε στον τόπο τους, με την εκμετάλλευση της ίδιας της ψυχής του λαού μας, του πόνου του, των πιο ενδόμυχων πόθων του και της φτώχειας του, ο επιδρομέας μπόρεσε τη φορά αυτή να μπει ανάμεσα μας, κατέκτησε πολλά από τα παιδιά μας, ένα μέρος τής υπέροχης εργατιάς μας, γιατί καμουφλαρίστηκε με την κοινωνική δικαιοσύνη και την πρόοδο, με τη σλαβική «Δημοκρατία» και «ελευθερία». Δεν άλλαξε όμως μ' αυτά ό χαρακτήρας του πολέμου, που ήταν πόλεμος της Ελλάδας και   πόλεμος αμυντικός.

"Όσο βαθύτερα είχε προχωρήσει το ψέμα, όσο περισσότερο παρασύρθηκε απ' αυτό ένα μέρος του λαού μας, τόσο περισσότερο Εθνικός και Ελληνικός, τόσο περισσότερο υποχρεωτικός και Ιερός, έγινε ο πόλεμος αυτός.
 

Πολεμήσαμε γιατί δεν μπορούσαμε, δεν είχαμε το δικαίωμα νά παραδώσουμε την Ελλάδα στο Δημητρώφ και το Χότζα μόνο και μόνο  γιατί αυτοί λέγανε ότι είναι τάχα σοσιαλιστές και δημοκράτες.

Δεν θα είχαμε το δικαίωμα να το κάνουμε και αν ακόμα θα ήσαν σοσιαλιστές και δημοκράτες ο Δημητρώφ, ο Χότζα και οι άλλοι τυραννίσκοι των Βαλκανικών λαών και των άλλων της ανατολικής Ευρώπης. Γιατί ή Ελλάδα είναι Ελλάδα, είναι κληρονομιά γενεών και γενεών, δημιουργημένη απ' τα Ιερά τους κοκάλα, από τις ·θυσίες τους και τό αίμα τους και δεν είχαμε το δικαίωμα να την παραδώσουμε σε ΚΑΝΕΝΑ.

Ή Ελλάδα δεν είναι μονάχα πατρίδα. Είναι σύμβολο και κτήμα όλων όσων την γνωρίζουν και την σέβονται

Τι είναι μπροστά της οι τύραννοι του   κομμουνισμού;

Πώς μπορούν να είναι σωτήρες της οι σφαγιαστές εκατομμυρίων ανθρωπίνων υπάρξεων ;

Για την ειρήνη του κόσμου Γιατί αν η Ελλάδα έπεφτε στα νύχια των Σλάβων, ο πόλεμος θα ήταν αναπόφευκτος και ή πιθανότητες να τον κερδίσουν οι Σλάβοι πολύ μεγάλες. Ή ελευθερία όμως της Ελλάδας όχι μόνον απομάκρυνε τον πόλεμο, αλλά και τις πιθανότη­τες επιτυχίας των ιμπεριαλιστικών σχεδίων  των Σλάβων εξεμηδένισε.

Ή Ελλάδα είναι ή νοητή γραμμή πάνω στην οποία σπάει κάθε νέα επέκταση της μοσχοβίτικης ψευτιάς καί    τυραννίας.

"Αν η Ελλάδα σωνόταν, μπορούσε ακόμα να σωθεί και η ειρήνη του κόσμου. Ή Ελλάδα ήταν Εκείνη που κρατούσε ακόμα σε κάποια ισορροπία την ειρήνη. Ή πτώση της θα έδινε ραγδαίο ρυθμό στο φούντωμα της ανησυχίας, και στο ξέσπασμα του Γ' παγκόσμιου πολέμου.

Οι κομμουνιστές είχαν απλοποιήσει και εδώ όπως πάτο ζήτημα .Νόμιζαν πώς αν ή Ρωσία υποδούλωνε την Ελλάδα, θα γινόταν πανίσχυρη και ο πόλεμος εναντίον   της θα ήταν αδύνατος.

Για να γίνει λοιπόν άτρωτη ή Ρωσία και για   να «σωθεί»   δήθεν με τον τρόπο αυτό ή ειρήνη, δεχτήκανε να παραδώσουν την Ελλάδα στο Δημητρώφ και το  Χότζα.

Πολεμήσαμε για την Ελλάδα και άσχετα με ότι. δήποτε που δεν ήταν Ελλάδα, 'Η υπόθεση τής αυτή της Ελλάδας, είναι από τή φύση και υπόθεση όμως λευτεριάς των Άλλων και της παγκόσμιας δημοκρατίας. Γιατί ή παγκόσμια Δημοκρατία θα αναγκάζονταν οπωσδήποτε να δώσει τη μάχη της, αν συνέβαινε ή   Ελλάδα να πέσει.

Ο γενικός πόλεμος θά γινόταν τότε αναπόφευκτος.
"Έτσι πολεμώντας για την Ελλάδα, πολεμήσαμε και για την υπόθεση της παγκόσμιας ειρήνης,
Πολεμήσαμε για τη λευτεριά μας και τη λευτεριά όλου του κόσμου. Για τη λευτεριά και τη Δημοκρατία που Είναι και αυτές προ­αιώνια κληρονομιά μας, Γιατί δεν μπορούσαμε να εμπιστευθούμε σε απατεώνες την Ελλάδα και τη λευτεριά της αφού ή σκιές των ηρώων μας μας παρακολουθούσαν σε κάθε  μας βήμα. Οι Σλάβοι δεν μπορούσαν να διδάξουν στην Ελλάδα τι θα πει λευτεριά και τι θα πει Δημοκρατία, Δούλοι όλοι τους στο Στάλιν , τι το Ελεύθερο μπορούσαν να δώσουν αυτοί στην Ελλάδα ;

Πώς μπορούσαμε να εμπιστευτούμε στους Σλάβους τις πιο όμορφες "Ελληνικές λέξεις τη λευτεριά και τη Δημοκρατία πού γεννήθηκαν μέσ' την 'Αθηνά εδώ και δυόμισι χιλιάδες χρόνια μεταδόθηκαν σ' όλο τον κόσμο και μαζί μετέδω­σαν τα γράμματα, τις επιστήμες και τις τέχνες ; Πώς μπορούσαμε νά εμπιστευτούμε τους σλάβους πού πήρανε αυτές τις δυο όμορφες λέξεις και τις μετέβαλαν σε χωνί που ουρλιάζει την εκδίκηση, τή φρίκη, τον τρόμο, την αλληλοεξοντωση; Πώς μπορούσαμε να εμπιστευτούμε τους σλάβους που ενώ μάς χρωστούν τη χριστιανική θρησκεία, τον πολιτισμό, τά γράμματα, τις τέχνες, τις επιστήμες και κάθε τι τό ανθρώπι­νο, αυτοί επί 1400 τώρα χρόνια εποχή δηλαδή που σαν πεινασμένα τσακάλια ξεχύθηκαν από τις στέπες τής Σιβηρίας καϊ πάτησαν το πόδι χους στην Ευρώπη και στα Βαλκάνια, δέν κάνουν τίποτα άλλο από προδοτικές εισβολές, σφαγές τών πληθυσμών μας και αφάνταστες αγριότητες ;

Με τη νίκη και μονάχα τη νίκη της Ελλάδας στη σύγκρουση της με τον κομμουνισμό μπορούσαμε νά έχουμε τήν πραγματική λευτεριά. Τη λευτεριά που ποθεί βαθιά ο "Έλληνας, εκείνη που με το όραμα της κατόρθωσε να παραπλάνηση τον λαό της ο κομμουνισμός. 
Ή λευτεριά είναι Ανύπαρκτη στον κόσμο που βάλθηκε  να κατακτήσει την Ελλάδα. Αυτός είναι ό" δεύτερος λόγος που δεν μπορού­σαμε να εμπιστευτούμε στους ανελεύθερους την Ελλάδα.
Πολεμήσαμε για την "Ελληνική λευτεριά και γιατί μονάχα μία υπάρχει λευτεριά στον κόσμο, ή ΕΛΛΗΝΙΚΗ λευτεριά που αρχίζει από τη λεύτερη σκέψη.
Πολεμήσαμε γιατί δεν μπορούσαμε να εμπιστευτούμε στο Στάλιν, το Δημητρώφ και την Γκεπεοϋ ούτε την Ελλάδα μας, ούτε το ζήτημα της Λευτεριάς και της Δημοκρατίας μας.
Πολεμήσαμε γιατί η  Νίκη του κομμουνισμού θα ήταν τό οριστι­κό τέλος της λευτεριάς   και της Δημοκρατίας.

Ό κομμουνισμός είναι εκείνος που καταστρέφει τη Δημοκρατία Δικό του δημιούργημα ήταν ο Φασισμός. Ή επίθεση του ενάντια στην Ελλάδα ηταν επίθεση κατά της δημοκρατίας σαν εννοίας και σαν διεθνούς πολιτικής πραγματικότητας. Ή ήττα του ήταν νίκη της δημοκρατίας και της λευτεριάς οπωσδήποτε.

Πολεμήσαμε για την αλήθεια. Το ισχυρότερο όπλο που έριξε ενάντια στην Ελλάδα ο κομμουνισμός ήταν τό ψέμα.

Κατάργησαν εδώ και 34 χρόνια οι Ρώσοι κομμουνιστές την ιδιοκτησία στη Ρωσία και έπρεπε να κάμουν ένα κράτος των εργατών, δίκαιο απέναντι τους, προοδευτικό και σοσιαλιστικό. Κατάργησαν όμως μαζί και την ελευθερία του ίδιου του λαού, τα πιο στοιχειώδη δηλαδή δικαιώματα του εργαζομένου να ελέγχει και να λέγει τη γνώμη του.

Ή ανελευθερία όμως αυτή κατάστρεψε το ίδιο εκείνο κράτος των εργατών, που ήθελαν να φτιάξουν και προτού προφτάσουν να το φτιάξουν. Το κράτος των εργατών κατέληξε σε κράτος γραφειοκρατών. Στη θέση της Ιδιωτικής ιδιοκτησίας ήρθε ένας κρατικός καπιταλισμός ακόμα πιο σκληρός από τον Ιδιωτικό.

Στη θέση των αστών ήρθε τώρα στη Ρωσία μίά νέα ιθύνουσα τάξη, απείρως πιο σκληρή και πιο εκμεταλλευτική από Εκείνη των αστών.

Σε κανένα μέρος πάνω στη γη δεν υπάρχει τόση εκμετάλλευση όση στη Ρωσία. Πουθενά στην Ευρώπη δεν είναι οι μισθοί τόσο χαμηλοί, όσο στη Ρωσία και στα αλλά τα ευρισκόμενα πίσω από το σιδηρούν παραπέτασμα  κράτη. Πουθενά πάνω στην Ευρώπη δεν είναι τόσο παραμελημένη ή κοινωνική πρόνοια όσο στα κομμουνιστικά κράτη. Οι περισσότεροι εργαζόμενοι στή Ρωσία παίρνουν λιγότερα απ' όσα παίρνουν οι Άνεργοι στην Αμερική !

Πουθενά δεν υπάρχει τόση μιζέρια, τόση στενοχώρια, τόση εξαθλίωση και κατάπτωση του ηθικού των  εργαζομένων όση στη Ρωσία.

Τη χώρα τους όμως αυτή την «σοσιαλιστική τους πατρίδα»  οι Ρώσοι κομμουνιστές τη φυλάγουν καλά αμπαρωμένη από κάθε ελεύθερη επαφή με το εξωτερικό. Είναι αυτό το μεγάλο τους όπλο ! Ή ελεύθερη επαφή θα κατέστρεφε μονομιάς την αίγλη και θα διέλυε το παραμύθι του σοσιαλισμού και της «πατρίδας   των εργατών».

Κλειστός και απόκρυφος ό παράδεισος πιστεύεται!
Πώς θα ήταν δυνατό σκέφτονται οι εργαζόμενοι, να μη μπορούν να φτιάξουν οι εργάτες την πατρίδα τους ;

Ό "Έλλην εργαζόμενος δυστυχεί και έχει μέσα του βαθιά ριζωμένο το αίσθημα της δικαιοσύνης, που πολλές φορές δεν τη βρίσκει.
Πιστεύει, είναι ιδεαλιστής και αισιόδοξος.                        
Ό κομμουνισμός εκμεταλλεύεται έτσι την ψυχή του με το ψέμα αυτό κάμνει στα μάτια πολλών τους τυράννους του κομμουνισμού δημοκράτες και απελευθερωτές. Μ αυτό το ψέμα κατόρθωσαν να σηκώσουν "Έλληνας ενάντια στην Ελλάδα.
Πολεμήσαμε για την Ελλάδα και για την αποκατάσταση στη χώρα  μας μιας πραγματικής λευτεριάς.
Ό αγώνας όμως για την Ελλάδα ήταν και αγώνας ενάντια στο ψέμα.

'Ήταν αγώνας για την αλήθεια και το φως.
Δεν μπορούσαμε να παραδώσουμε την Ελλάδα σ αυτούς πού πιστεύουν σ ένα απόκρυφο σοσιαλισμό !
Κανένας 'Έλλην δεν είχε το δικαίωμα να τό κάμει αυτό. Αυτοί  φοβούνται το φως και αμπαρώσανε την πατρίδα τους !
Πώς μπορούσαμε να παραδώσουμε την Ελλάδα μας, την Ελλάδα γενεών και γενεών, την Ελλάδα Σύμβολο και "Ιδέα  σ' αυτούς που φοβούνται το φως ;
Πώς μπορούσαμε ν' αλλάξουμε τήν πιο φωτεινή πατρίδα ανθρώ­πων πάνω στή γη, μέ τήν «αμπαρωμένη» πατρίδα τους, μέ τήν πα­τρίδα του Στάλιν, του Χότζα και της Γκεμπεοϋ ;
   "Αν είχαν λευτεριά σωστή, θα μπορούσαν να είχαν και σοσιαλισμό.
Ή δικτατορία όμως πάνω και σ' αυτήν ακόμα τη λεύτερη σκέψη κατάστρεψε και το σοσιαλισμό, που πηγαίνανε να φτιάξουνε. Έτσι κατάντησαν στο αμπάρωμα και στο ψέμα. Και ζητούσαν, σκοτιδιάζοντας το μυαλό και την ψυχή του λαού μας, να κλείσουν και την Ελλάδα μέση στη φυλακή τους. Πίσω δηλαδή από τα κάγκελα και την αμπάρα τους!
Ή Ελλάδα όμως δεν πουλιέται.. Και αν ακόμα θα ήταν δυνατό να μας φέρουν οι κομμουνιστές ψωμί και ευημερία ζητώντας για αντάλλαγμα την ελευθερία μας, πάλι δεν θα δεχόμασταν, γιατί οι κομμουνιστές για την Ελλάδα είναι όργανα των σλάβων και συνεπώς Βούλγαροι.
Θά ήταν ατίμωση να παραδώσουμε την Ελλάδα γιατί μας υπο-σχουνταν ψωμί και μασά! Να γίνουμε δούλοι για το ψωμί και τη μασά είναι κάτι που δεν γίνεται !
Είναι όμως και ή μάσα τους ψευτιά ! Είναι δόλος! Είναι παγίδα και άπατη!
 

Πολεμήσαμε για να μην πέσουμε σ' αυτήν την στημένη παγίδα για να μην ατιμάσουμε την Ελλάδα!  Για να μην κηλιδώσουμε εμείς ή σημερινή γενεά την Ιστορία της, που δεν  ήταν ποτέ ιστορία αγώνων για ψωμί   μονάχα   και μασά,   άλλα   για   ιδέα,   πολιτισμό καϊ πρόοδο.
 

Πολεμήσαμε για την Ελλάδα, για τη Λευτεριά και για την Αλήθεια , Ή νίκη της Ελλάδας και της αλήθειας έδειξε στο λαό μας τον πραγματικό δρόμο για το μέλλον του, που δεν μπορούσαν ν' ανοίξουν μπροστά του με την ψευτιά την  ξενόδουλη καθοδήγηση οι κομμουνιστές μας.   Δεν μπορούσαν και  δεν μπορούν.
Ή Ελλάδα, ή "Εθνική Ελλάδα και όχι ή κομμουνιστική, ήταν και πάλιν ή πρωτοπορία. Δεν ήξερε ο Ελληνικός λαός ποια ήσαν τα απελευθερωτικά κινήματα, για τα όποια τον έβαζαν οί κομμουνιστές να μάχεται για να καταστρέψει τον τόπο του. Ή υπόθεση όμως της Εθνικής Ελλάδας, ήταν και πάλιν υπόθεση πραγματικά πρωτοποριακή.
Ήταν πρωτοποριακή τόσο, όσο ήταν ή υπόθεση τής Ελλάδας στον Ξέρξη.
Ή υπόθεση του Βυζαντίου ενάντια στον "Άραβα και στο Σλάβο,

Ό αγώνας της Ελλάδας του  Φεραίου για τα Βαλκάνια.
Ό αγώνας της Ελλάδας ενάντια στο Μουσολίνι, και το Χίτλερ.
Αυτήν την πρωτοπορία. την γνώρισε και την ξέρει όλος ο κόσμος. Και αυτής της πρωτοποριακής αποστολής συνέχεια ήταν και ο νέος. αυτός πόλεμος της Ελλάδος.

Για την Ελλάδα αλλά και για τη λευτεριά του κόσμου !
Για την αλήθεια, αλλά και για το ξεδιάλυμα των σκοταδιών στην Ελλάδα και στον Κόσμο!
Αύτη είναι ή Άλλη, ή κοσμοϊστορική πλευρά του αγώνα.
Οι νέοι μας φαντάροι ήρωες—πολέμησαν για την "Ελλάδα. Προάσπισαν όμως και την ειρήνη ολόκληρου του κόσμου.
   "Αν τσακίζονταν ό ήρωας φαντάρος, ή κομμουνιστική Επιβολή ενάντια στην Ελλάδα θα γραφόταν στην παγκόσμια ιστορία σαν το πρώτο επεισόδιο του τρίτου πολέμου.
Αντίθετα αν ή Ελλάδα νικούσε, όπως και νίκησε αν ή τελευταία αυτή νοητή γραμμή της σλαβικής επεκτάσεως έμενε αλύγιστη, οι ίδιοι οι κομμουνιστές θα ένοιωθαν ότι φθάσανε σ' εκείνο που είναι και για αυτούς ανυπέρβλητο όριο και θά σκεπτόντουσαν σοβαρότερα. για την Ειρήνη.

Ή Ελλάδα νίκησε.

Ή νοητή γραμμή, ή τελευταία νοητή γραμμή επεκτάσεως προς Νότον των Σλαύων, έμεινε αλύγιστη.
"Όμως αυτοί δεν ηθέλησαν να σκεφθούν για την Ειρήνη και μετέφεραν τον πόλεμο στην Κορέα, όπου και εκεί τελικά θα πάθουν ότι έπαθαν και στην Ελλάδα.
Πολεμήσαμε για την Ιδέα, για ότι έχει Ιερό ή Ελλάδα και ό κόσμος.
Ή ιστορία ανέθεσε στην Ελλάδα την πιο μεγάλη αποστολή άπ όσες της ανέθεσε ποτέ.
Μια μεγάλη καταστροφή, ή μεγαλύτερη απ' όλες, έχει κρεμαστή πάνω στην ανθρωπότητα.
Η βαρβαρότητα, το χάος καΐ ή κόλαση του τρίτου πολέμου πλησιάζουν κάθε στιγμή.
Ή μικρή όμως Ελλάδα με το μεγάλο παρελθόν πολέμησε καί πάλιν μόνη ενάντια στον πραγματικό ιμπεριαλισμό. Ενάντια στο σύγχρονο φασισμό. Ενάντια στον πόλεμο. Ενάντια στο ψέμα, στην τυραννία καΐ στη συσκότιση τών μυαλών.
Είχε τεράστιες δυσχέρειες ο αγώνας της, γινότανε μέ τρόπο που δεν βρισκότανε σε καμιά ανταπόκριση με τη σημασία του. Ό ξένος κόσμος δεν είχε καταλάβει ακόμα και αυτός το βάθος του. Τον νόμιζε στην αρχή επηρεασμένος απ' τις φωνασκίες των κομμουνιστών σαν εμφύλιο  πόλεμο ενάντια στο φασισμό
Ό λαός όμως της Ελλάδας που έκανε πέρα για περά το καθήκον του, ήταν εκείνος που θα έσωζε και έσωσε   την Ελλάδα.
Δεν μπορούσε ό νέος εχθρός νά ριχτή ενάντια στην Ελλάδα μέ ύλη τη δύναμη τών οπλών του. Γι αυτό και μεταχειρίστηκε τό μεγα­λύτερο όπλο του, τό ψέμα και τή συκοφαντία, την εκμετάλλευση τής φτώχειας του λαού, τον πόνο του λαού, της ψυχής του λαού.
Αυτό ήταν τό εσωτερικό μας μέτωπο. Σ αυτό έπρεπε να δείξει ό'λο το μεγαλείο του ο Ελληνικός λαός.
Αρκεί που είχε νοιώσει το ψέμα ! Αρκεί που είχε κερδίσει τη μάχη της αλήθειας ! Αυτός πεινούσε, αυτός δυστυχούσε, αυτόν τώρα Εκμεταλλευότανε ό κομμουνισμός. Μόλις όμως ένοιωσε τό νόημα του αγώνα πέρα για πέρα, όταν σκέφτηκε βαθιά και έδωσε την απάντηση που έπρεπε στο ερώτημα γιατί πολεμώ, εξασφαλίστηκε ή νίκη της Ελλάδας.
Ήταν νίκη δική του, νίκη όλων των παλικαριών, φαντάρων και αξιωματικών στο μέτωπο, όλων των εργαζομένων στα μετόπισθεν,
μέσα  στην ανέχεια και στην στέρηση.
Μέ διπλό και τριπλό  θαυμασμό, ο κόσμος έστράφηκε και πάλιν προς τήν Ελλάδα και το λαό της. "Έπαψε πια να είναι ό περίγελος και τό παγκόσμιο σκάνδαλο, όπως κατόρθωσαν να κάμουν την Ελλάδα τής Αλβανίας, οι δικοί μας και ξένοι κομμουνιστές.

"Έγινε και πάλιν Σύμβολο και  Ιδέα.
Πολεμήσαμε γιατί ή ιστορία μας έδωσε την ευκαιρία να ξαναφέρουμε την Ελλάδα στα ύψη, που την είχαν ανεβάσει οι πρόγονοι μας και οι νεκροί της Αλβανίας!
Γιά να την κάνουμε και πάλιν πραγματικά πρωτοπόρο στην δημιουργία τοϋ νέου κόσμου που έρχεται· Του κόσμου της πραγματικής δικαιοσύνης. Του κόσμου που θ αφήσει πίσω του την Κομμουνιστική ψευτιά για κάτι το καινούργιο, δημιουργικό και ζωντανό.
Πρωτοπόρα ή Ελλάδα άνοιξε με το αίμα των παιδιών της το δρόμο για το νέο και  φωτεινό κόσμο του μέλλοντος,
Ή Νίκη της ήταν ή πιό τιμημένη και η  πιό πολύτιμη για τον Κόσμο και την Πρόοδο, Νίκη της.
Πολεμήσαμε για να μην αφήσουμε την κόκκινη Αρκούδα του Βορρά να κατεβεί στην πατρίδα μας και να πλύνει τα βρώμικα πόδια της στα γαλανά νερά μας.
Για να μην αφήσουμε τα κόκκινα τσακάλια των Βαλκανίων να μπουν στην Ελλάδα μας και να σπαράξουν τόν λαό της.
Για να μην αφήσουμε να εκπληρωθεί ο προαιώνιος πόθος των Σλαύων να καταλάβουν την Ελλάδα και να στείλουν εμάς όλους τους "Έλληνας στη ΣΙΒΗΡΙΑ .... δήθεν για παραθερισμό.

Τέλος για να αποφύγουμε τη βία   και  την  τρομοκρατία   του πιο κτηνώδικου πολιτεύματος που έπεβλήθηκε  ποτέ στον κόσμο,  του Κομμουνιστικού πολιτεύματος.

Γιατί νικήσαμε ;

Πολεμήσαμε σκληρά επί τεσσάρα χρόνια και νικήσαμε.

Νικήσαμε γιατί είμαστε οι πιο πολλοί και οϊ πιο δυνατοί.

Νικήσαμε γιατί είχαμε το θεό με το μέρος μας.

Νικήσαμε γιατί υπερασπιστήκαμε  το σώμα της πατρίδας μας πού τό αποτελούν, τά ψηλά βουνά της, οι λιγοστοί κάμποι της, τά ποτάμια της, τ ακρογιάλια της, τα όμορφα νησιά της, ή πόλεις και τα χωρίά της.

Νικήσαμε γιατί υπερασπισθήκαμε την ψυχή τής πατρίδας μας που την αποτελούν (ή αναμνήσεις μας, οι θρύλοι μας και τα έθιμα μας) οί βωμοί μας, τα μνημεία μας, οι τάφοι   των προγόνων μας, τα προσκυνητάρια μας, ή εκκλησίες μας.

Πολεμήσαμε σκληρά έπϊ τέσσαρα χρόνια καϊ νικήσαμε. Και τώρα;

Τώρα πρέπει όσοι από αισθηματικότητα, Ιδεολογία η από κουτό συμφέρον έμολύνθησαν από το κομμουνιστικό μικρόβιο, αν έχουν μέσα τους κάτι απο την Ελλάδα, αν θέλουν πραγματικά τη λευτεριά της, αν πονούν έστω και λίγο τον τόπο τους, αν θέλουν να μην είναι οριστικά και αμετάκλητα προδότες, αν ονειρεύονται πραγματικά μια λεύτερη και όμορφη Ελλάδα, δεν έχουν τίποτε άλλο νά κάμουν, τίποτε άλλο νά σκεφθούν παρά να μετανιώσουν και. να επανέλθουν κοντά στην Ελλάδα μας ή αγκαλιά της "Οποίας πάντοτε ήταν και θα είναι για όλους ανοιχτή και να ημπορέσουν έτσι ν' αποδείξουν  πώς απατήθηκαν·

Και ύστερα όλοι μαζί σαν γνήσιοι "Έλληνες να μείνουμε κάτω από τά Εθνικά μας Σύμβολα.

Ή φλόγα τής αγάπης για την πατρίδα μας να μένη Άσβεστη στις ψυχές μας για νά φωτίζει το δρόμο των  ερχομένων γενεών.

"Ένας θά πρέπει να είναι ο Μοναδικός σκοπός Της ζωής μας, το καθήκον προς την Πατρίδα μας.

Μία θα πρέπει να είναι ή Πίστης μας, ότι ή Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει.

Και ένα το Πιστεύω μας.

Υπεράνω όλων ή Ελλάς, και όλα. για την Ελλάδα.

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΜΠΡΟΣ 30-7-46 ΣΥΛΗΨΕΙΣ ΚΥΡΚΟΥ ΠΑΡΤΣΑΛΙΔΗ