1943 - 1944 ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ - ΔΙΣΤΟΜΟ ΙΔΙΟ ΕΡΓΟ ΙΔΙΟΙ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ;;

ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ - ΔΙΣΤΟΜΟ ΤΟ ΙΔΙΟ ΣΧΕΔΟΝ ΕΡΓΟ ,ΜΕ ΚΟΙΝΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΟΤΙ ΟΙ ΑΝΤΑΡΤΕΣ ΤΟΥ ΕΛΑΣ  

ΣΤΑ ΜΕΝ ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ ΕΞΕΤΕΛΕΣΑΝ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΥΣ ,

ΣΤΟ ΔΕ ΔΙΣΤΟΜΟ ΕΠΕΤΕΘΗΣΑΝ (ΑΝΕΥ ΟΥΣΙΑΣ - ΦΥΣΙΚΑ Η ΕΠΙΘΕΣΗ) ΚΑΙ ΣΚΟΤΩΣΑΝ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ. 

ΠΡΟΚΑΛΕΣΑΝ ΕΤΣΙ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΩΣ ΑΝΤΙΠΟΙΝΑ ΕΚΑΝΑΝ ΟΤΙ ΕΚΑΝΑΝ.

ΔΕΝ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΩ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ ΓΙΑ ΟΤΙ ΕΚΑΝΑΝ ΑΛΛΑ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΛΑΣ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΕΝΩ ΕΚΑΝΕ ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ,

ΑΦΗΣΕ ΤΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΑΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΟΥΣ , ΕΙΧΕ ΑΛΛΑ ΣΧΕΔΙΑ ΟΜΩΣ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΦΑΙΝΟΝΤΕ ΣΤΟ ΑΠΟΚΟΜΑ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ

8-12-1943 Τμήμα Γερμανών μπαίνει στη Μονή του Μεγάλου Σπηλαίου των Καλαβρύτων και εκτελεί μοναχούς και προσκυνητές.

13-12-1943 Η τραγωδία των Καλαβρύτων. Τα γερμανικά στρα­τεύματα εκτελούν 848 κατοίκους των Καλαβρύτων και 200 περίπου από τα γύρω χωριά, πολλά από τα οποία πυρπολούν.

14-12-1943 53. Μετά την καταστροφή των Καλαβρύτων, οι Γερμανοί επανέρχονται στη Μονή του Μεγάλου Σπηλαίου, τη λεηλατούν και στη συνέχεια την πυρπολούν. .

249 / 28 - 12 - 1943
ΑΝΤΑΡΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΙΣ
Εν τη Επαρχία Καλαβρύτων (Αχαϊς)
Εις την περιοχήν των Καλαβρύτων έδρα τάγμα Εαμιτών υπό τον Ανθ/στήν Γκίκαν.
Οι αντάρται κατερχόμενοι μέχρι της αμαξιτής οδού προκάλουν επεισόδια κατά των διερχομένων Γερμανών στρατιωτικών.
Προ διμήνου περίπου λόχος Γερμανικός, αποσταλείς εις την επαρχίαν, ενέπεσεν εις ενέδραν Εαμιτών παρά το χωρίον Κερπινή και υπέστη σοβαράς απωλείας αιχμαλωτισθέντων και περί τους 60-70.
Αι Γερμανικαί στρατιωτικαί αρχαί προέβησαν εις επανειλημμένα διαβήματα επιτροπών εξ Ελλήνων διά την απελευθέρωσιν των αιχμαλώτων, ούτοι όχι μόνον δεν απηλευθερώθησαν αλλά και εξετελέσθησαν υπό των Εαμιτών.

Κατόπιν τούτου Γερμανικά στρατεύματα εκινήθησαν εξ Αιγίου και Πατρών διά την εκκαθάρισιν της επαρχίας Καλαβρύτων.
Την 9 Δ/βρίου 1943 (Πέμπτη) εισήλθον εις την πρωτεύουσαν της Επαρχίας Καλαβρύτων τμήματα Γερμανικού Στρατού επ αυτοκινήτων προερχόμενα εκ Πατρών ή Τριπόλεως και έτερα πεζικού προερχόμενα εκ Διακοφτού.
Οι κάτοικοι της πόλεως δεν είχον εγκαταλείψει αυτήν ότε, ο διοικητής των στρατευμάτων διά διερμηνέως κατέστησε γνωστόν εις τους κατοίκους ότι έπρεπε να περιορισθώσι εις τας οικίας των και ότι ουδένα κίνδυνον διέτρεχον.
Από της 11ης Δ/βρίου (Σάββατον) οι κάτοικοι επανέλαβον τας συνήθεις ασχολίας των.
Την 13ην Δεκεμβρίου (Δευτέραν) λίαν πρωί, κατόπιν γενικής κωδωνοκρουσίας εδόθη διαταγή όπως όλοι ανεξαιρέτως οι κάτοικοι συγκεντρωθούν έξωθι του σχολείου φέροντες ανά εν κλινοσκέπασμα και τροφάς μίας ημέρας.
Όταν συνεκεντρώθησαν ήρχισε η διαλογή αυτών.

Και αι μεν γυναίκες, ελάχιστοι ασθενικοί γέροντες (4 περίπου) και τα κατ εκτίμησιν κάτω των 15 ετών άρρενα παιδιά εκλείοντο εις την μίαν πτέρυγα του σχολείου, ενώ οι άρρενες εις την άλλην.
Μετά τινας ώρας εκ της πτέρυγος των γυναικοπαίδων είδον φλόγας εκ των οικιών της πόλεως και ταυτοχρόνως ησθάνθησαν θερμόν αέραν ανέρχεται εκ του υπογείου.
Οι Γερμανοί είχον θέσει πυρ εις όλην την πόλιν και εις το σχολείον. Τότε κάποιος εκ των έξω άνοιξε την θύραν και τα γυναικόπαιδα ώρμησαν εκτός του σχολείου.
Καθ ον χρόνον τα γυναικόπαιδα ευρίσκοντο κλεισμένα εις το σχολείον, οι ευρισκόμενοι εις την άλλην πτέρυγα άρρενες ωδηγήθησαν εις αγρόν πλησίον του νεκροταφείου όπου εξετελέσθησαν αθρόως διά πολυβόλου, ενώ συγχρόνως έτερον απόσπασμα έθετε πυρ εις τας οικίας της πόλεως φονεύον πάντα κρυπτόμενον εις αυτάς.
Εις τους εκτελεσθέντας υπολογιζομένους εις 500 μεταξύ (1300 και 1600) συμπεριλαμβάνονται άπαντες οι πάσης κατηγορίας δημόσιοι υπάλληλοι και οι ιερείς, ουδενός άρρενος άνω των 15 ετών εξαιρεθέντος πλην 4 ασθενικών γερόντων.
Αι εξελθούσαι του σχολείου γυναίκες υπεχρεώθησαν να μεταβούν εις τον αγρόν του μαρτυρίου, ν αναγνωρίσουν τους οικείους των και να τους ενταφιάσουν.

Επειδή ο χώρος του νεκροταφείου δεν επήρκεσεν εν μέρος των εκτελεσθέντων ενεταφιάσθη εις τον τόπον της εκτελέσεως.
Εκ της πυρπολήσεως των οικιών της πόλεως, ανερχομένων εις χιλίας, διεσώθησαν 5-6. Προ ταύτης δε προηγήθη λεηλασία.
Κατά την εκστρατείαν αυτήν εναντίον της επαρχίας Καλαβρύτων φέρονται πυρποληθέντα τα κάτωθι χωρία και μοναί:
Χωρίον Κερπινή εξ ολοκλήρου (εκτελεσθέντων όλων των αρρένων).
Χωρίον Ρωξοί εξ ολοκλήρου, εκτελεσθέντων 67 ατόμων.
Χωρίον Ζαχλωρού εν μέρει, εκτελεσθέντων 30 κατοίκων.
Χωρίον Βυσωκά εξ ολοκλήρου.
Χωρίον Σουδενά εξ ολοκλήρου.
Η ιερά Μονή της Αγίας Λαύρας διασωθείσης ως εκ θαύματος μόνον της εκκλησίας.
Η ιερά Μονή του Μεγάλου Σπηλαίου.
Αμφοτέρων των Μονών φέρονται εκτελεσθέντες όλοι οι καλόγηροι.


ΑΝΤΑΡΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΙΣ (Δεκέμβριος 1943)
ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ
Δύο φάλαγγες δυνάμεως Τάγ/τος (αμφότεραι) ώδευσαν προς Καλάβρυτα. Η μία διά της Σιδ/κής γραμμής (οδοντωτού) η δε ετέρα διά της ημιονικής οδού της αγούσης από Αιγίου εις Καλάβρυτα.

Τα παρακείμενα εις τους άξονας πορείας των 2 τούτων φαλάγγων χωρία, ως και η Μονή Μεγ. Σπηλαίου παρεδόθησαν εις τας φλόγας.

Ένιοι των κατοίκων των χωρίων αυτών συλληφθέντες εξετελέσθησαν.

Δέκα περίπου εκ των μοναχών του Μεγ. Σπηλαίου εκρημνίσθησαν εκ της κορυφής του υπερκειμένου της μονής βράχου.
Αι 2 φάλαγγες ηνώθησαν εις Καλάβρυτα, ένθα έφθασαν την 12-12-43.

Οι κάτοικοι των Καλαβρύτων είχον καταφύγει εις τα υπερκείμενα βουνά.

Οι Γερμανοί κατά την 3ήμερον εκείσε διαμονήν των, ουδεμίαν πρόθεσιν κακοποιήσεως εξεδήλωσαν.

Εκ του γεγονότος τούτου αναθαρρήσαντες οι κάτοικοι, επανήλθον εις τας οικίας των.
Την 13-12-43 οι Γερμανοί προσεκάλεσαν άπαντας τους κατοίκους εις την πλατείαν της κωμοπόλεως, προκειμένου, ως είπον, να τους ομιλήση ο δ/τής των.

Συνεκεντρώθησαν άπαντες οι κάτοικοι, ότε οι Γερμανοί διέταξαν τον χωρισμόν, εκ του άρρενος πληθυσμού των γυναικών και των κάτω των 16 ετών (αρρένων και θηλέων).
Τα χωρισθέντα γυναικόπαιδα ενέκλεισαν εις το παρακείμενον τη πλατεία δημοτ. Σχολείον.
Τους άνω των 16 ετών άρρενας ωδήγησαν εις το παρά το νεκροταφείον κείμενον γυμναστήριον, ένθα και τους εξετέλεσαν ομαδικώς διά πολ/λων (αριθμός εκτελεσθέντων 1300 περίπου).
Εις τους τυχόν μη υποκύψαντας εδόθησαν χαριστικαί βολαί διά πιστολίων.

Συγχρόνως η κωμόπολις παρεδόθη εις το πυρ, μη δε αυτού του Σχολείου (εν ω είχον εγκλεισθεί τα γυναικόπαιδα) εξαιρεθέντος.
Αι απέλπιδες κραυγαί των εν τω σχολείω γυναικοπαίδων συνεκίνησαν τον φρουρούντα την θύραν Γερμανόν (Αυστριακόν κατά τινα διάδοσιν), ο οποίος την τελευταίαν στιγμήν ήνοιξε την θύραν και εξήλθον οι έγκλειστοι.
Πριν παραδοθούν εις τας φλόγας αι οικίαι και κυρίως τα καταστήματα, απεγυμνώθησαν τελείως υπό των Γερμανών.

Ετέρα φάλαγξ οδεύουσα από Τριπόλεως εις Μαζέικα, έκαυσεν το μεγαλύτερο μέρος του παρακειμένου εις τον άξονα πορείας του χωρίου Παγκράτι.

Φθάσασα εις Μαζέικα, παρέλαβε δέκα κατοίκους μετά του προέδρου της Κοινότητος και μετέβη εις τον Χελμόν προς αναζήτησιν Γερμανών αιχμαλώτων.

Ανεύρον δύο κρημνισμένους εντός χαράδρας.

Αμέσως εξετέλεσαν τους 9 εκ των ως άνω κατοίκων των Μαζέικων, τον δε πρόεδρον της Κοινότητος ιατρόν, κ. Καρκούλιαν απήγαγον μεθ εαυτών.

Τα εις τας υπηρεσίας του Χελμού χωρία, Πλανητέρου, Αγ. Νικολάου, Μάζι και Βάλτου παρέδωσαν εις τας φλόγας.

Ομοίως εις τα Μαζέικα εκ των 400 οικιών διεσώθησαν μόνο 70 εβδομήκοντα.
Εις πέριξ κείμενα χωρία εκάησαν μεμονωμέναι οικίαι ανήκουσαι εις υπευθύνους του ΕΑΜ.
Κατά μίαν διάδοσιν, όσοι επλήρωσαν, έσωσαν τας οικίας των.

Η ανωτέρω φάλαγξ κατά την κρίσιν των χωρικών ενήργησεν επιεικέστερα των άλλων αίτινες ώδευσαν από Αιγίου και Διακοπτού, αι οποίαι παρέδωσαν εις το πυρ και την μονήν της Αγ. Λαύρας, εν η εκάησαν 4 μοναχοί υπέργηροι και ασθενείς μη δυνάμενοι να μετακινηθούν.
Εν συνόλω εκάησαν 17 χωρία της Επαρχίας Καλαβρύτων και 2 μεγάλαι μοναί (Αγ. Λαύρας και Μεγ. Σπηλαίου).

Οι Γερμανοί μετά ταύτα ανεχώρησαν παντελώς εκ της Επαρχίας

ΤΑ ΠΑΛΙΚΑΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΑΣ ΠΟΥ ΤΟ ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΑΥΤΟ ΑΠΟΥΣΙΑΖΑΝ , ΓΙΑΤΙ ;;;;;;;

«Οι κάτοικοι των περιοχών από Μέγαρα ως Κόρινθο έδωσαν 400 εκατ. δραχμές στους ΕΛΑΣίτες να μην κάνουν επιθέσεις στους Γερμανούς και αυτοί καταστρέψουν με αντίποινα τα χωριά. Και πράγματι από Απρίλιο 1944 ΔΕΝ έγινε καμία επίθεση ανάμεσα στα Μέγαρα και την Κόρινθο!!!!». (Χέρμαν Μάγερ στο βιβλίο του «Από την Βιέννη στα Καλάβρυτα» εκδόσεις ΕΣΤΙΑ σελίδα 542)

---

ΔΙΣΤΟΜΟ

10-6-1944Οι Γερμανοί εκτελούν στο Δίστομο 218 άτομα,από ταοποία 20 βρέφη, 15 παιδιά και 42 υπερήλικες, σε αντίποινα για δολιοφθορές ανταρτών του Ελας.

Ιστορικό για το Δράμα του Διστόμου

ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΙΚΗ

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΒΟΙΩΤΙΑΣ ΓΡΑΦΕΙΟΝ ΝΟΜΑΡΧΟΥ

Αριθ. Έμπ. Πρωτ. 101                                                 'Εν Λεβαδεία τη 13 Ιουνίου 1944

ΠΡΟΣ

ΤΟ  ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΝ  ΕΣΩΤΕΡΊΚΩΝ ΓΕΝΙΚΗΝ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΝ ΑΘΗΝΑΣ
 

Λαμβάνω την τιμήν ν' αναφέρω τα ακόλουθα.

Από δύο ήμερων διανύω τις δραματικότερες, τις πλέον μαρτυρικές στιγμές της ζωής μου.

Τα συμβαίνοντα εις την περιφέρεια μου κατά τας δύο τραγικάς αυτάς ημέρας αι οποίαι είναι ασφαλώς προάγγελοι, επικείμενων προσεχώς τρομεράς εντάσεως αιματηρών γεγονότων, υπερβαίνουν εις ωμότητα και αγριότητα και αυτήν την νύκτα του Αγίου Βαρθολομαίου και αυτούς τους Σικελικούς  εσπερινούς.

Είναι απερίγραπτο, και άνευ προηγουμένου ή ενεργηθείσα σφαγή από μέρους των οργάνων των αρχών Κατοχής κατά του άμαχου πληθυσμού της υπαίθρου, κατά τας προλαβούσας αυτάς δύο ημέρας.

Υπερχίλιοι Άνθρωποι, μεταξύ των οποίων πολλαί γυναίκες, παιδιά και βρέφη έπεσαν από τα βλήματα των ελαφρών και βαρέων πολυβόλων τα οποία εκρότων στρεφόμενα προς πάσα κατεύθυνση όπου ανύποπτος ο ανθρώπινος στόχος πρόβαλε.

Λυσσαλέα η αγριότης δεν εφείσθη ούτε των νηπίων τα οποία άταφα έτι εσφίγγοντο σπασμωδικά στοργικά εις τους άψυχους κόλπους των μητέρων των.

Ολόκληρο χωρίον, το Δίστομο, κατεστράφη, Όχι δια πυρός.

Άλλα δι αθρόας των κατοίκων παντός φύλλου και ηλικίας εκτελέσεως.

Εκ των δισχιλίων κατοίκων του ολιγότεροι των χιλίων εναπέμειναν από προχτές και αυτοί έξαλλοι.

αλλόφρονες, πλανώνται ανά τας απρόσιτους κρύπτας των ορέων, ούτε σκέψιν τολμώντες προς επάνοδο εις τα ίδια.

Ιστορώ τα γεγονότα εξ αρχής

Την πρωία της 10ης τρέχοντος Γερμανικές αρχές επέταξαν τα υπ' αριθ. 33207 και 24321 ιδιωτικά αυτοκίνητα ανήκοντα το μεν πρώτον εις τον Εμμανουήλ Χασούραν και Αθανάσιο Κόρμπον, το δε δεύτερον εις την Γλυκερία χήρα Σπύρου Πελεκάνου και εις τον Τριαντάφυλλον Παπαευσταθίου, εντός των οποίων επεβίβασαν περίπου πεντήκοντα Γερμανούς Στρατιώτες ενδεδυμένους με πολιτικές ενδυμασίες τας οποίας, είχαν αποσπάσει από τους εγκαθείρκτους των εδώ φυλακών.

Τα αυτοκίνητα αυτά Οδηγούντο υπό Ελλήνων οδηγών, των Σπυρίδων Πελεκάνου ή Κουρκουτάν, και Λουκά Ζάχον, Τα εν λόγω αυτοκίνητα με τούς μεταμφιεσμένους εις μαυραγορίτες και χωρικούς

Γερμανούς στρατιώτες, τα όπλα των οποίων είχαν τοποθετηθεί κατά τρόπον ώστε να μη είναι δυνατόν να φαίνονται, ξεκίνησαν με κατεύθυνση προς Άμφισσα την 6ην πρωινή.

Μετά ημίσεια ώρα ξεκίνησαν ακολουθούντα τα πρώτα εικοσάς περίπου αυτοκινήτων πλήρη Στρατού.

Προφανώς οι  Γερμανοί είχαν πληροφορίας ότι οι άτακτοι ενεδρεύουν εις τίνα σημεία της δημοσίας οδού.

Και την ενέδρα του βράχου και της λόχμης ηθέλησαν να την επηρεάσουν με την τροχήλατο αυτήν παγίδα.

Τα φέροντα τους με πολιτική αμφίεση Γερμανούς στρατιώτες αυτοκίνητα έφθασαν την 10ην πρωινή εις Δίστομο, οι κάτοικοι του οποίου με τον Πρόεδρο της Κοινότητος επικεφαλής τους επεφύλαξαν ευχάριστον υποδοχή.

Εις ερώτηση του επικεφαλής Αξιωματικού εάν ενεφανίσθησαν κατά τας ημέρας εκείνας αντάρτεςεις το χωρίον, οι κάτοικοι απήντησαν καταφατικώς.

Πράγματι τας τελευταίας ημέρας είχε παρατηρηθεί ζωηρά περί το χωρίον κίνησις των ανταρτών, οι όποιοι, χολωμένοι διότι οι κάτοικοί του δεν έστεργαν να ενταχθούν εις την κομμουνιστική οργάνωση δεν έπαυαν να κακοποιούν τους ζωηρότερα ανθιστάμενους εις τις αξιώσεις των.

Επί πλέον απειλές εκσφενδονίζοντο ότι θα έκαιαν, δια Γερμανικών χειρών το χωρίον.

Μετ' αρκετή οινοποσία, οι Γερμανοί επιβάντες των αυτοκινήτων των ξεκίνησαν προς την διατεταγμένη πορεία των.

Προ της αναχωρήσεως των, όμως, ειδοποίησαν τους κατοίκους ότι θα επέστρεφαν μετά μικρόν και τόνισαν την αξίωσιν των να εύρουν συγκεντρωμένους όλους εις τας οικίας των, κατά την επιστροφή των.

Ή αξίωσης αυτή και ο τρόπος καθ' ον διετυπώθη ενέβαλεν εις απαισιόδοξους σκέψεις τους κατοίκους, τινές των οποίων — δυστυχώς ολίγοι — έσπευσαν να απομακρυνθούν, μετά της οικογενείας των — του χωρίου.

Εν τω μεταξύ, τα συνεχίζοντα την πορεία των Ελληνικά αυτοκίνητα τα φέροντα τους μεταμφιεσμένους Γερμανούς στρατιώτες έφθασαν εις το μέσον της οδού, ήτις ενώνει το Δίστομο μετά του χωρίου Στείρι.

Εκεί ακριβώς, εις θέση Καταβόθρα εδέχθησαν αιφνιδίως τα πυρά ομαδόν των εντεύθεν και εκείθεν της οδού και επί υψωμάτων ενεδρευόντων άτακτων, ως και τα βλήματα των όλμων των.

Τα αυτοκίνητα υποστάντα βλάβη εις τους τροχούς σταμάτησαν και ξεπήδησαν εξ αυτών οι Γερμανοί, οι οποίοι, εντός δύο πυρών τώρα, ήνοιξαν πυρ κατά της αμφιπλεύρου ενέδρας.

Ή φθορά όμως τούτων, λόγω της μειονεκτικής θέσεως των υπήρξε σημαντική, θα απέβαινε δε συντριπτική αν ή ακολουθούσα μακρόθεν Γερμανική δύναμις δεν επενέβαινε εις την συμπλοκή δια των πυρών του πυροβολικού της.

Και υπήρξαν τόσον εύστοχοι αι βολαί, ώστε οι άτακτοι εξαναγκάσθηκαν να τραπούν εις φυγή και εν τέλει να εξαφανιστούν.

Εκ των υποστάντων τον αιφνιδιασμό μεταμφιεσμένων Γερμανών στρατιωτών έξι εφονεύθησαν,εκ των οποίων εις Αξιωματικός, και δέκα πέντε τουλάχιστον πληγώθηκαν μάλλον βαρέως.

Επίσης εφονεύθη και ο Έλλην οδηγός του επιταχθέντος αυτοκινήτου Σπυρίδων Πελεκάνος ή Κουρκουτάς.

Εκ των ανταρτών έπεσαν δέκα πέντε και ισάριθμοι πληγώθηκαν.

(σ.σ ΠΑΛΙ ΤΑ ΠΑΛΙΚΑΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΑΣ ΑΠΟΥΣΙΑΖΑΝ , ΞΕΣΗΚΩΣΑΝ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΠΑΝΗΣΑΝ , ΓΙΑΤΙ ΑΡΑΓΕ ;;;;;;ΤΙ ΕΙΧΑΝ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΟΥΣ  ;;;;;;;;;

Ε ΒΟΗΘΗΣΑΝ ΚΙ ΟΙ ΕΛΑΣΙΤΕΣ ΛΙΓΟ ΣΤΟ ΞΕΠΑΣΤΡΕΜΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ,ΟΤΙ ΑΦΗΣΑΝ ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΤΟ ΠΕΡΙΠΟΙΗΘΗΚΑΝ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΣΤΟ ΔΙΣΤΟΜΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΡΑΧΩΒΑ ΒΟΙΩΤΙΑΣ  

    ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΜΠΡΟΣ 6-1944

---

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα κομμουνιστή «ήρωα» ,που το ΚΚΕ  έχει κατατάξει  στο Πάνθεον των Ηρώων του οπως και  τόσους αλλους με παρόμοιες ενέργειες

Τελειώνοντας το αφιέρωμα (στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως Πελοποννήσου θα αναφερθώ σε μία ανόσια πράξη απ' τις πολλές κάποιου Κώστα Κανελλόπουλου, που δυστυχώς το ΚΚΕ τον έχει κατατάξει και αυτόν (όπως και τόσους άλλους αναλόγου συμπεριφοράς) στο πάνθεο των ηρώων του.

Ο Κ. Κανελλόπουλος ήταν μόνιμος ανθυπίλαρχος τον Στρατού και αποτάχτηκε για κομμουνιστική δράση πολύ πριν τον Αλβανικό πόλεμο.

Με το ΕΑΜ βρήκε την ευκαιρία να πάρει τα αξιώματα που δεν πήρε στο Στρατό.

Τον Νοέμβριο του 1943 στο χωριό Δυρράχιο Ταϋγέτου δίκασε την Νίτσα Ρούκα από την Καλλιρόη Μεσσηνίας διότι δεν δέχθηκε να γίνει ερωμένη του!!

Η κατηγορία ήταν ότι είχε σεξουαλικές σχέσεις με τους Ιταλούς.

Προηγουμένως (Μεγάλη Παρασκευή '43) είχε σκοτώσει τους γονείς της, την αδερφή της και είχε κόψει το ένα πόδι του αδερφού της.

Η κοπέλα εξετάσθηκε από δύο γιατρούς, ο ένας ήταν ο Καπόπουλος από τους Κωνσταντίνους, και οι δύο είπαν ότι ήταν παρθένος.

Το «δικαστήριο» παρουσία όλων των, υποχρεωτικώς παριστάμένων, κατοίκων του χωριού την καταδίκασε σε θάνατο.

Τρεις φορές οι αντάρτες του ΕΛΑΣ βλέποντας το άδικο αστόχησαν, αλλά τελικά την εκτέλεσε ο ίδιος ο Κ. Κανελλόπουλος.

Σημειωτέον ότι κάποτε που είχε τραυματισθεί, η Νίτσα Ρούκα τον είχε νοσηλεύσει!

Το επεισόδιο περιγράφει ο Χρήστος Ζαλοκώστας στο «Χρονικό της Σκλαβιάς» σ. 177, ο Κοσμάς Αντωνόπουλος «ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΣ» σ. 1321

καθώς και ο υπολοχαγός Γ. Ταβερναράκης αρχηγός της συμμαχικής αποστολής ΣΜΑ περιοχής Ταϋγέτου σε αναφορά του. Μάλιστα ο Ταβερναράκης επενέβη να την διασώσει, αλλά μάταια.

Ας τον έχει λοιπόν το ΚΚΕ «ήρωα» του να τον καμαρώνει, αλλά ας μάθουν κάποιοι την ιστορία του να μην τον τιμούν ως «ήρωα».

Δυστυχώς δεν είναι ο μοναδικός τέτοιου είδους «ήρωας».

Είναι γνωστό ότι μετά την ήττα του Κομμουνιστικού Κινήματος τον Δεκέμβριο του 1944 επακολούθησε η συμφωνία της Βάρκιζας (Φεβρ. 1945).

Αυτή δεν αμνήστευσε τα ποινικά αδικήματα (δολοφονίες, ληστείες κ.τ.λ.).

Πολλοί λοιπόν «λαϊκοί αγωνιστές» δικάστηκαν γι' αυτά τα εγκλήματα.

Συνεπώς είναι ΜΕΓΑ ΨΕΥΔΟΣ αυτό που λένε ότι διώχτηκαν από την «αντίδραση» διότι έκαναν αντίσταση στους κατακτητές.

Μάλιστα πολλοί από αυτούς δεν μπόρεσαν να επανέλθουν στην κανονική τους ζωή διότι θα συλλαμβάνονταν και έτσι έμειναν ως παρακρατικές ομάδες στα βουνά. Περίπου 3.000 άτομα φυγοδικούσαν οργανωμένα σε ομάδες 10-15 ατόμων.

Διάβασα πρόσφατα ότι στις 25-6-96 ο Δήμος Χαϊδαρίου έστησε άγαλμα του Κομμουνιστή Νίκου Πλουμπίδη.

Ο Νίκος Πλουμπίδης ή Μπάρμπας κατά την διάρκεια της κατοχής ήταν για ένα διάστημα αρχηγός της ΟΠΛΑ, που τόσα εγκλήματα έκανε κατ' εντολή του σε βάρος του Ελληνικού Λαού.
Είναι παράλογο να στήνουμε αγάλματα αναγνωρίζοντας ως ήρωες τέτοια άτομα, την στιγμή που αναλόγων προσώπων αγάλματα γκρεμίστηκαν στις λεγόμενες «Λαϊκές Δημοκρατίες».

Δυστυχώς η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα της Ευρώπης όπου τέτοια άτομα τιμώνται.
Πιθανόν για όλα όσα έγραψα κάποιοι να με κατηγορήσουν για πτωματολογία και αναμόχλευση παθών. Αυτή όμως είναι η ιστορική αλήθεια και όποιος θέλει ας με διαψεύσει με ντοκουμέντα.. Δυστυχώς, οι «προοδευτικές» δυνάμεις 25 χρόνια χωρίς αντίπαλο αναμοχλεύουν πάθη και πτωματολογούν γι' αυτά που έπαθαν και κυρίως που δεν έπαθαν.