ΚΑΤΟΧΗ - ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΩΣ - ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΑΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ

ΚΑΤΟΧΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΩΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ 
ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΑ ΥΠΟΓΡΑΜΜΙΣΜΕΝΑ ΣΗΜΕΙΑ ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΚΑΙ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ
ΓΕΝΙΚΑ

Ή Κατοχική Κυβέρνησις, λίαν ενωρίς, περιήλθεν είς άνυποληψίαν καθ' όσον οί Γερμανοί κατακτηταί ταχέως έφανέρωσαν τους σκοπούς των διά τήν Ελλάδα και απεκάλυψαν τό άπάνθρωπον πρόσωπον τοϋ ναζισμού.  

Τά καταφθάνοντα μηνύματα περί της καθόδου καί συμπεριφοράς των Βουλγάρων είς τήν Μακεδονίαν ήσαν λίαν ανησυχητικά καί έπηύξανον τήν άγανάκτησιν καί άναταραχήν.

Εις ήν κατάστασιν έφερον τόν Έλληνικόν λαόν οί κατακτηταί καί τά όργανα των, φυσικόν ήτο νά αναζητηθούν αϊ προσωπικότητες (πολιτικαί καί στρατιωτικοί) αΐτινες θά ήγούντο τοϋ αγώνος του, άπό τήν φυσικήν ήγεσιαν του.

Τούτο διά διαφόρους λόγους δέν ύπήρξεν έφικτόν.

"Εκτός τών άλλων ή δύναμις, τά διάφορα σύγχρονα οπλα καί ό κίνδυνος των αντιποίνων τοϋ κατακτητοϋ είς βάρος τοΰ Ελληνικού λαού, ήσαν παράγοντες οί όποιοι ελαμβάνοντο σοβαρώς ΰπ' οψιν ύπό τών διαφόρων επιφανών πολιτικών καί στρατιωτικών προσωπικοτήτων της έποχής εκείνης.

Κατόπιν τούτου, δέν κατέστη δυνατόν νά ηγηθούν τοϋ αγώνος αντιστάσεως, οϋτε βραδύτερον νά συμμετάσχουν ενεργώς είς τούτον, πλην φωτεινών εξαιρέσεων.

Δέν Ελαβον σοβαρώς ύπ' Οψιν τό γεγονός ότι ήτο δυνατόν νά εκμεταλλευθούν τήν θέλησιν προς άντίστασιν τού λαού, ανεύθυνα, ακατάλληλα ή επικίνδυνα άτομα καί νά ηγηθούν τοϋ αγώνος του κατά τρόπον άσύμφορον καί έπικίνδυνον μέ άπροσμετρήτους συνεπείας διά τά γενικώτερα εθνικά συμφέροντα.

Μόνον μέ τήν έπικίνδυνον έξάπλωσιν τοϋ ΕΑΜ - ΕΛΑΣ καί τήν έπικράτησιν είς αυτό τού επαναστατικού ΚΚΕ, τά αστικά κόμματα αντελήφθησαν τόν κίνδυνον διά τό "Εθνος καί συμμετέσχον τελικώς είς τήν Κυβέρνησιν Εθνικής Ένότητος, (20 Μαΐου 1944), διά τήν σωτηρίαν της Πατρίδος.
 

Τό έπαναστατικόν ΚΚΕ ευρέθη είς πλεονεκτικήν θέσιν έναντι τών αστικών πολιτικών κομμάτων κατά τήν έναρξιν της κατοχής.

Είχε διαλυθή, όπως καί τά αστικά κόμματα, ύπό τοϋ καθεστώτος τής 4ης Αυγούστου καί τά μέλη του εΐχον ύποστή άσυγκρίτως περισσότερος διώξεις.

Διέθετε όμως μηχανισμούς συνομωτικούς είς ολην τήν Ελλάδα καί ήτο έθισμένον είς τήν παράνομον δράσιν.

Εκμεταλλευόμενο ν τήν θέλησιν τοΰ Ελληνικού λαού δι' αντίστασιν καί χρησιμοποιούν εθνικά συνθήματα, ήρχισεν έντονον κίνησιν διά τήν σύστασιν οργανώσεως παλλαϊκού κινήματος, γνωστού ύπό τήν έπωνυμίαν ΕΑΜ {Έθνικόν Άπελευθερωτικόν Μέτωπον}.

Καθ' όν χρόνον ήρχισαν αί επιχειρήσεις είς τό Άνατολικόν Μέτωπον προέβη έίς τήν συγκρότησιν ενόπλων άμάδων ανταρτών, ύπό τήν έπωνυμίαν ΕΛΑΣ (Ελληνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός), είς όλόκληρον τήν Ελλάδα.

Διά τών ώς άνω οργανώσεων τό έπαναστατικόν ΚΚΕ έπαγίδευσε σημαντικόν τμήμα τοϋ Ελληνικού λαού καί διά τής συγκροτήσεως ενόπλου δυνάμεως άπέβλεψεν είς τήν έν καιρώ βιαίαν κατάληψιν τής κρατικής εξουσίας

Κατά τό έπόμενον έτος 1942, προς παρεμπόδισιν τοϋ εορτασμού της 28ης "Οκτωβρίου, οί κατακτηταί ελαβον πρωτοφανή είς έντασιν τρομοκρατικά μέτρα Έν τούτοις Ελληνικοί σημαϊαι άνηρτήθησαν, οί τοίχοι έκαλύφθησαν άπό ,έπιγραφάς καί ό λαός των Αθηνών άπό διάφορα σημεία έκινήθη καί πάλιν προς τόν «"Αγνωστον Στρατιώτην».

Της πορείας του προηγοϋντο ανάπηροι των διαφόρων πολέμων τοϋ "Εθνους έπί αναπηρικών καθισμάτων, ήκολούθουν νέοι μέ Ελληνικός σημαίας καί όπισθεν έβάδιζεν ό λαός της πρωτευούσης ημίγυμνος, πεινασμένος καί έξαθλειωμένος, άλλ' υπερήφανος καί ακατάβλητος.

Αι έχθρικαί λόγχαι καί ή θέα των αρμάτων δέν έστάθησαν ικανά νά φράξουν τόν δρόμον των, καί ό εχθρός εβαλεν κατά τοϋ πλήθους.

"Απτόητοι έδέχθησαν τά πυρά ψάλλοντας τόν Έθνικόν 'Ύμνον, ένώ τό αίμα νέων αφανών ηρώων έρρεεν είς τάς οδούς τών Αθηνών.
Λόγω της εξαγγελθείσης Πολιτικής έπιστρατεύσεως, τήν 24ην καί 25ην Φεβρουαρίου 1943 εκηρύχθη γενική απεργία είς Αθήνας καί Πειραιά καί έπηκολούθησαν αίματηραί διαδηλώσεις καί πορεϊαι πρό τό Ύπουργεϊον Εργασίας, τό όποιον έπυρπολήθη.

Όμοια γεγονότα έπανελήφθησαν τήν 5ην Μαρτίου 1943. Αποτελέσματα όλων τούτων ύπήρξεν ή αναστολή καί είτα ή ματαίωσις τοϋ μέτρου της πολιτικής έπιστρατεύσεως εις τήν Ελλάδα.

Τήν 22αν Ιουλίου 1943 είς όλας τάς μεγάλας πόλεις της Ελλάδος έκηρύχθη απεργία καί έγένοντο διαδηλώσεις διαμαρτυρίας λόγω της εξαγγελθείσης επεκτάσεως της Βουλγαρικής Κατοχής είς Μακεδονίαν.
 

---

Ή Όργάνωσίς τοϋ Αγώνος Αντιστάσεως.

Φυσικόν ήτο διά λαόν ώς ό Ελληνικός, ν' άντιτάξη καί πλέον ένεργητικήν καί συγκεκριμένην δράσιν κατά του κατακτητοϋ δράσις δέ τοιαύτη είναι δυνατή καί αποτελεσματική, μόνον έφ' όσον είναι ώργαμένη.
Ή Ελληνική άντίστασις, ελλείψει ενιαίας ηγεσίας, Ικανής νά κατευθύνη καί συντονίζη τήν προσπάθειαν, ήτο έπόμενον νά διέλθη, κατ ανάγκην άπό ώρισμένα στάδια, ακολουθούσα Ιδίους κανόνας.

Τους κανόνας των ανορθόδοξων αγώνων καί τών απελευθερωτικών κινημάτων.

Είς τήν ϋπαιθρον προνοητικοί άνθρωποι, άνακαλοϋντες είς τήν μνήμην των όμοια γεγονότα της Ιστορίας καί παθήματα τής Φυλής, υπέδειξαν τήν ανάγκην άποκρύψεως οπλισμού διά τήν έ« καιρώ χρησιμοποίησίν του, δι έξυπηρέτησιν εθνικών σκοπών.
Εις τάς πόλεις παρέστη ανάγκη ώργανωμένης προσπάθειας διά τήν άπόκρυψιν καί φυγάδευσιν Βρεταννών στρατιωτών, παραμεινάντων κατά τήν άποχώρησιν, ή καί ατόμων επιθυμούντων νά μεταβούν είς Μέσην Άνατολήν διά τήν συνέχισιν τοϋ αγώνος.

Βρεταννοί πράκτορες, παραμείναντες είς τήν Ελλάδα καί διαθέτοντες σταθμούς ασυρμάτου, συνε-κρότησαν ομάδας απαραιτήτους διά τήν δράσιν των.
Ό "Ελληνικός λαός έκ φύσεως δέν ήδύνατο νά παραμείνη, παρά τ' ανωτέρω, απαθής θεατής της μοίρας τήν οποίαν του έπεφύλασσον οΐ κατακτηταί ή απλώς νά περιορισθή είς παθητικήν άντϊστασιν.
 

Ή βιολογική έξαφάνισις είς τήν οποίον τόν εΐχον καταδικάσει διά της πείνης καί τών στερήσεων, ή εθνική ταπεινωσις είς τήν οποίαν τόν έσυρον διά τών «κυβερνήσεων άνδρικέλων» οΐ κατακτηταί, τόν συνεκλόνισαν καί άνέσυραν άπο τόν λήθαργόν των προγονικός μνήμας καί βιώματα ομοίων ηρωικών εποχών της Ιστορίας του.

Υπέρ πάν έτερον έθεώρησε τους καιρούς καταλλήλους προς δράσιν καί όχι διά προβληματισμούς.

Οι ήγέται, οί όποιοι θά τόν κατηύθυνον, θά ένεφανίζοντο είς τό μέσον του χωρίς κατ' ανάγκην καί οπωσδήποτε νά προέρχωνται άπό ώρισμένην τίνα τάξιν.

Εις εκτάκτους καί κρίσιμους καταστάσεις απαιτούνται προσόντα διάφορα άπό οτι είς τάς ειρηνικός καί συνήθεις τοιαύτας.

Δι αγώνας απελευθερωτικούς οί ήγέται πρέπει κατ' αρχήν καί υπέρ πάν άλλο νά διακατέχωνται άπό ήρωϊκήν διάθεσιν καί πνεύμα αυτοθυσίας.

Άφ' ής ευρέθησαν ήγέται οί όποιοι τόν έκάλεσαν είς ένοπλον άντίστασιν, τους ήκολούθησεν έγκαταλείπων τους οίκείους του καί αδιαφορών έάν ό κατακτητής θά έκαιεν τήν οίκίαν του ή θά διήρπαζεν τά υπάρχοντα του.

Είς όλόκληρον τόν Έλληνικόν χώρον άνεπτυχθησαν οργανώσεις αντιστάσεως καί ή ύπαιθρος έγέμισεν άπό ανταρτικός ομάδας ύπό διαφόρους αρχηγούς ποικιλλονύμων οργανώσεων.

Συγχρόνως προς αυτας ή καί ένωρίτερον, είς τάς "Αθήνας εΐχον συσταθή διάφοροι οργανώσεις μυστικού αγώνος, αϊ όποϊαι εΐχον επιτύχει τόν σύνδεσμον, μέσω Βρεταννών πρακτόρων, μέ Βρεταννικάς μυστικός υπηρεσίας.

Μέ τήν πάροδον τοϋ χρόνου καί ένω τό άνταρτικόν κίνημα αντιστάσεως ώς πυρκαϊά έξηπλοϋτο είς όλόκληρον τήν ϋπαιθρον καί τήν μετέβαλλεν εις άπέραντον πεδίον μάχης, ενεφανίσθη πλήθος οργανώσεων, οσον εις ούδεμίαν άλλην χώραν κατά τόν Β' Παγκόσμιον Πόλεμον.

Κατά τήν άνοιξιν τοϋ 1943 θά ήδύνατο νά εϊπη τις οτι δέν ύπήρχεν Έλλην μή ανήκων ή μή συνεργαζόμενος μέ όργάνωσιν τίνα μικράν ή μεγάλην.
 

Μέχρι της περιόδου του Εμφυλίου Πολέμου ((1943) Α'γύρος), καθ ήν τό έπαναστατικόν ΚΚΕ  επεχείρησε διά τού ΕΛΑΣ νά διάλυση τάς έθνικάς ανταρτικός οργανώσεις (καντε κλικ εδω ),

ό κατακτητής δέν έγνώριζεν αν τά οχήματα του, οΐ σιδηροδρομικοί συρμοί καί τά πλοία του θά εκκινήσουν, πολύ δέ περισσότερον έάν θά φθάσουν ε'ις τόν προορισμόν των.

Γέφυραι μεγάλαι ώς τοϋ Γοργοποτάμου καί τοϋ Ασωπού άνετινάσσοντο, μικραί φάλαγγες έξηφανίζοντο καί μεγάλαι άπεδεκατίζοντο.

Αι μικραί Ίταλικαϊ φρουροί συνεκεντροϋντο είς τάς πόλεις καί ολόκληροι περιοχαί άπηλευθερουντο. "Επαυσαν αϊ επιτάξεις - άρπαγαί τροφίμων είς τήν ϋπαιθρον καί ή πείνα ύπεχώρησεν είς τάς πόλεις.

Αι μετακινήσεις μεταξύ περιοχών των δυνάμεων του κατακτητοϋ έσχεδιάζοντο και έξετελοϋντο ώς κανονικοί στρατιωτικοί επιχειρήσεις.

Έπιδρομαί είς τήν ϋπαίθρον έσήμαινον πολύνεκρους μάχας.

Ή Ελλάς δέν ήτο διά τόν άξονα τήν περίοδον αυτήν χώρος άνασΰγκροτήσεως καί αναπαύσεως των καταπεπονημένων Μεραρχιών του.

Οι Τουρκοτσάμηδες άπεσύρθησαν εις τάς πόλεις ένθα ύπήρχον Ίταλικαϊ φρουραί καί οΐ λεγεωνάριοι έξηφανίσθησαν άπό τήν ΰπαιθρον τήν οποίαν έλυμαίνοντο, μυστηριωδώς καθ' ον τρόπον ενεφανίσθησαν.

Άπό τών αρχών τοϋ θέρους τοΰ 1943 ή ορεινή ύπαιθρος, ή όποια έκαλεΐτο, καί πράγματι ήτο, «Ελευθέρα Όρεινή Ελλάς» έφιλοξένει μεγάλον αριθμόν αιχμαλώτων Ιταλών, και τούτο πρό της συνθηκολογήσεως τής Ιταλίας.

ΟΙ Γερμανοί ήναγκάζοντο συνεχώς ν' αποστέλλουν μεγαλύτερος δυνάμεις διά τήν άναστήλωσιν τοϋ ηθικού τών συμμάχων των μέ αποτέλεσμα ό άγων νά σκληρύνεται έτι περισσότερον.

Άπό τής περιόδου ταύτης εΐχεν έπιτευχθή ή ομαλή λειτουργία τοϋ Κοινού Γενικού Στρατηγείου τών Ανταρτών (τών οργανώσεων ΕΔΕΣ, ΕΚΚΑ, ΕΑΜ - ΕΛΑΣ) καί τής Β. ΣΑ (Βρεταννικής Στρατιωτικής Αποστολής) καί ώς έκ τούτου αϊ συγκρούσεις μετά τών δυνάμεων τοΰ κατακτητοϋ ήσαν πλέον συντονισμένοι.

Διεξήγοντο ώργανωμέναι επιχειρήσεις είς μεγάλην έκτασιν καί ή ύπαιθρος έφλέγετο.

Τοιαϋται επιχειρήσεις ήσαν αι πρό καί μετά τήν άπόβασιν τών Συμμάχων είς Σικελίαν, καθ' άς ή Ελλάς ελάχιστα διέφερεν άπό κανονικόν θέατρον επιχειρήσεων.

Ούτως, ένω αί αποβατικοί επιχειρήσεις εϊχον αρχίσει (10 Ιουλίου 1943) είς τήν Σικελίαν, παρά ταύτα ο άξων έθεώρει ταύτας ώς παραπλανητικήν έπιχείρησιν μέ άποτέλεομα όχι μόνον νά καθηλωθούν αϊ είς Ελλάδα δυνάμεις του, αλλά καί νά προωθηθούν προς αυτήν δύο εισέτι Γερμανικαί Μεραρχίαι καί έτεροι σχηματισμοί.

'Η έπιθετικότης τοΰ Ελληνικού Ανταρτικού Στρατοϋ, γράφει εις τά απομνημονεύματα του ό Ούΐνστον Τσώρτσιλ, έδημιούργησε τήν πεποίθησιν είς το Γερμανικόν Στρατηγεϊον ότι ή άπόβασις θά διενεργήτο είς τήν Ελλάδα.

Όμοιαι ώς αί ανωτέρω επιχειρήσεις έλαβον χώραν καί βραδύτερον, κατά τήν άπόβασιν εις Ίταλίαν, Νορμανδίαν ώς καί είς άλλας περιπτώσεις, μέ σημαντικήν έπιτυχίαν.

θά πρέπει όμως ν' αναφερθή οτι τ' ανωτέρω επιτεύγματα δέν ήσαν έργον μόνον τών ανταρτικών ομάδων καί τής ΒΣΑ, αλλά καί τών άλλων οργανώσεων αντιστάσεως, αί όποίαι δέν διέθεταν άνταρτικάς ομάδας, πλην ομως συνέβαλον είς τήν κοινήν προσπάθειαν κατά τοϋ κατακτητοϋ ποικιλοτρόπως.

Εν συνεχεία θά άναπτυχθή συντόμως καί τούτων ώς καί τών άλλων ή δράσις.

Οπωσδήποτε ομως, τονίζεται καί πάλιν ότι πρωταγωνιστής καί μάρτυς τοϋ σκληρού καί ανελέητου αγώνος αντιστάσεως ύπήρξεν ό αδάμαστος καί μαρτυρικός Ελληνικός λαός, όστις ήγωνίσθη ήρωίκώς όχι μόνον διά τήν έπιβίωσιν του, αλλά καί διά τήν άξιοπρέπειαν τοϋ άνθρώπου

---

 ΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΑΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΜΕΣΗΝ ΑΝΑΤΟΛΗΝ

Συγκρότησις Ελληνικών Ένοπλων Δυνάμεων.

     (σ.σ. Ακόμα κι εδώ έβαλε το χεράκι του το ΚΚΕ για τη διάλυση των μοναδων οπως φαίνετε παρακάτω όλα βάση οργανωμένου σχεδίου Απρίλιος 1944

Ή Ελληνική Κυβέρνησις, άπό τών πρώτων ήμερων της άφίξεώς της εις Αΐγυπτον, έπεδόθη εις τό έργον της συγκροτήσεως νέου στρατού, μέ τήν βοήθειαν τών Βρεταννών συμμάχων, διά τήν συνέχισιν του αγώνος τής Ελλάδος κατά τών κατακτητών {15 Ίουν. 1941).
 

Τήν δύναμιν τών Ελληνικών "Ενόπλων Δυνάμεων Μ. "Ανατολής απετέλεσαν.
                

α. Τά διασωθέντα είς Αΐγυπτον, μετά τών βρεταννών, τμήματα τοϋ Ελληνικού Στρατοϋ κατά τήν άποχώρησιν έκ Κρήτης.
                

β. Τά διασωθέντα σκάφη τοϋ Πελεμικού Ναυτικού.
               

γ. Τό μεταφερθέν έξ "Ελλάδος είς Μ. Άνατολήν προσωπικόν της Πολεμικής "Αεροπορίας.
               

δ. Τά συγκροτηθέντα είς Αΐγυπτον, πρό τής άφίξεως τής Ελληνικής Κυβερνήσεως, ένοπλα τμήματα «Φάλαγξ Ελλήνων ΑΙγύπτου» καί «Δωδεκανησιακόν Τάγμα», έξ εθελοντών τής πολυαρίθμου είς Αΐγυπτον Ελληνικής παροικίας.

ε. ΟΙ στρατεύσιμοι είς Αΐγυπτον Έλληνες, ώς και οΐ κατά .καιρούς διαφεύγοντες έξ Ελλάδος είς Μ. Άνατολήν Έλληνες "Αξιωματικοί καί στρατεύσιμοι.

Αι ώς ανωτέρω άνασυγκροτηθεϊσαι "Ελληνικοί "Ενοπλοι Δυνάμεις περιελάμβανον Γενικόν Έπιτελεϊον, Μονάδες καί Σχηματισμούς τών τριών Όπλων (Στρατοϋ - Ναυτικού -Αεροπορίας), ή δύναμις τών οποίων άίραίνεται είς τόν συνημμένον Πίνακα (Παράρτημα «Α»).
 

Δράσις "Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων,

α. Δράσις Στρατοϋ Ξηράς.

Κατά τά τέλη "Ιουνίου 1942, αϊ Βρεταννικαί δυνάμεις Βορείου "Αφρικής (8η Βρετ. Στρατιά), κατόπιν της ορμητικής προελάσεως τοϋ Γερμανικού "Εκστρατευτικού Σώματος ("Αφρικα Κορ) ύπό τόν Στρατάρχην "Ερβιλ Ρόμελ, συμπτυχθεΐσαι, είχον εγκατασταθεί άμυντικώς είς τήν καλύπτουσαν τήν Αΐγυπτον τελευταιαν άμυντικήν τοποθεσίον "Ελ -'Αλαμέϊν, όπου καί άνασυνεκρότοϋντο.

Ή 1η Ελληνική Ταξιαρχία, ύπό τόν Ταξίαρχον Παυσανίαν Κατσώταν, ύπαχθεΐσα ύπό τήν την Βρετ. Στρατιάν τήν 10ην Σ/βρίου 1942, κατέλαβε θέσεις είς τόν Νότιον Τομέα τοϋ μετώπου.

"Ελαβε μέρος είς τάς άμυντι-κάς καί έπιθετικάς επιχειρήσεις των Βρεταννών είς τήν ώς άνω περιοχήν,
γνωστός ώς Μάχη Έλ-Αλαμέιν, ύπό τήν 30ήν Βρετ. Μεραρχίαν, κατά τάς όποιας καί διεκρίθη.
 

Αι άπώλειαι τής 1ης Ταξιαρχίας κατά τήν ίστορικήν ταύτην μάχην ήσαν:

Νεκροί        : Αξιωματικοί 6,     Όπλίται 83.

Τραυματίαι:         »           26,           »     202.

Τήν 23ην "Απριλίου 1944, κατόπιν γενομένης ανασυγκροτήσεως τοϋ Ελληνικού Στρατοϋ Μ. "Ανατολής (λόγω στάσεως ύποκινηθείσης ύπό τοϋ επαναστατικού ΚΚΕ),
συνεκροτήθη ή ΙΙΙη Ελληνική Όρεινή Ταξιαρχία (έκ τμημάτων τών διαλυθεισών δύο Ελληνικών Ταξιαρχιών) ύπό τόν Σχην Θρασύβουλον Τσακαλώτον,
Ή ΙΙΙη Ελληνική Όρεινή Ταξιαρχία, μεταφερθείσα είς Ίταλίαν, έλαβε μέρος είς τάς επιχειρήσεις, είς περιοχήν Ρίμινι, ύπό τήν 2αν Νεοζηλανδικήν Μεραρχίαν, προς διάσπασιν τής καλούμενης «Γοτθικής Γραμμής» τών Γερμανών άπό 5ης Σ/βρίου μέχρι 16ης "Οκτωβρίου 1944.

Τήν 21 ην Σ/βρίου ή ΙΙΙη Ελληνική Όρεινή Ταξιαρχία κατέλαβε τήν πόλιν Ρίμινι, μετά 15νθημέρους σκληρούς αγώνας.

Νεκροί        : Αξιωματικοί 10,     Όπλΐται 106.

Τραυματίαι :          »         23              »   293.

Ό Ιερός Λόχος, ύπό τήν διοίκησιν τού Σχου Χριστοδούλου Τσιγάντε, έλαβε μέρος είς τάς επιχειρήσεις τής Τυνησίας, άπό 15ης Φεβρουαρίου μέχρι 17ης "Απριλίου 1943.

Επίσης έλαβε μέρος είς τάς επιχειρήσεις ΑΙγαίου, άπό 7ης Φεβρουαρίου 1944 μέχρι 19ης Μαΐου 1945, εις τάς οποίας καί διεκρίθη.
 

Κυριώτεραι έκ τών εις Αιγαίον επιχειρήσεων του Ιερού Λόχου ήσαν αϊ τοιαϋται προς κατάληψιν τών νήσων Λέρου καί Σάμου (13 "Οκτωβρίου μέχρι 19 Νοεμβρίου 1943),

Λήμνου (16 "Οκτωβρίου 1944)

Νάξου (15 "Οκτωβρίου 1944),

Μήλου (26 "Οκτωβρίου 1944) καί

Νισύρου {12 Φεβρουαρίου 1945).
Πλέον τών ώς άνω, ό Ιερός Λόχος έξέπεμψεν εις περιοχήν Αιγαίου 207 αναγνωριστικός περιπόλους κατά τό ώς άνω διάστημα 1943-1945.
 

β. Δράσις Πολεμικού Ναυτικού.
 

Μετά τήν κατάληψιν τής Ελλάδος, τά διασωθέντα πλοία τοϋ Πολεμικού Ναυτικού συνεκεντρώθησαν είς τόν λιμένα τής "Αλεξανδρείας. Ήσαν δέ τά έξης :

Τό Τ/θ εϋδρομον «Αβέρωφ», 7 αντιτορπιλικά, 3 τορπιλάκατοι, 5 υποβρύχια, καί τίνα βοηθητικά σκάφη.

Ό «γηραιός» "Αβέρωφ διετέθη, αμέσως μετά τήν εΐσοδον τής Ίαπωνίας είς τόν πόλεμον, διά τήν προοτασίαν νηοπομπών είς τον Περσικόν κόλπον καί τόν κόλπον τής Βεγγάλης.

Πέντε αντιτορπιλικά, έν συνεργασία: μετά μονάδων τοϋ Βρεταννικοϋ Στόλου, είχον αναλάβει τήν προστασίαν νηοπομπών είς τήν Άνατολικήν Μεσόγειον κατά τόν χειμώνα 1941 -42, καί συμμετέσχον είς τάς επιχειρήσεις προς διακοπήν τοϋ ανεφοδιασμού τών είς Βόρειον Άφρικήν Γερμανών.

Λίαν αξιόλογος ύπήρξεν ή δράσις τών υποβρυχίων.

 Έκ τούτων ό «Νηρεύς» καί ό «Κατσώνης» έθυθίσθησαν κατά τήν διάρκειαν πολεμικών αποστολών, μετά ήρωϊκόν αγώνα.
 

Λόγω τοϋ πεπαλαιωμένου τών σκαφών, ό Ελληνικός Πολεμικός Στόλος ένισχύθη διά νέων μονάδων, παραχωρηθείσα)ν ύπό τών Συμμάχων κατά τήν διάρκεια τοϋ πολέμου.
 

γ. Δράσις Πολεμικής Αεροπορίας.
 

Έκ τών πεπαλαιωμένων 130 αεροσκαφών τά όποϊα διέθετεν ή Ελληνική Πολεμική Αεροπορία, ελάχιστα διεσώθησαν, συγκεντρωθέντα μετά του προσωπικού τής "Αεροπορίας είς Μ. Άνατολήν.

Τά στελέχη της, όμοϋ μετά τών αποφοίτων τής τάξεως 1940 τής Σχολής Ίκαρων, μετεκπαιδευθέντων είς Βρετ. Σχολήν "Αεροπορίας είς Χαμπαυίγια Ιράκ, απετέλεσαν τόν πυρήνα τής νέας Πολεμικής Αεροπορίας.

Μέχρι τά τέλη τοϋ 1941 εΐχον συγκροτηθή δύο μοϊραι, ή 13η ναυτικής συνεργασίας καί ή 335ή διώξεως.
 

Ή δράσις μονάδων της νέας Πολεμικής Αεροπορίας ήρχισεν άπό του 1942.

 

"Εξ αυτών ή 13η Μοίρα συμμετέσχεν είς πλείστος όσας απόστολος προστασίας νηοπομπών, ή δέ 335ή Μοιρα συμμετέσχεν είς τάς επιχειρήσεις κατά τών Γερμανικών Δυνάμεων Βορείου Αφρικής.

Κατά τά 1943 συνεκροτήθη καί ή 336η Μοίρα διώξεως, ένω παραλλήλως ή 13η έγένετο Μοίρα βομβαρδιστικών.

Αϊ Μοϊραι συμμετείχον είς τάς επιχειρήσεις τών Συμμάχων είς τήν Ίταλικήν χερσόνησον, κατά δέ τόν Νοέμβριον 1944 επανήλθαν είς τήν Ελλάδα καί έχρησιμοποιήθησαν είς επιχειρήσεις κατά τών Γερμανών είς Δωδεκάνησα, Μήλον καί Κρήτην.
 

Ό Ελληνικός Εμπορικός Στόλος.
 

Μέ τήν έναρξιν τοΰ Β'Παγκοσμίου Πολέμου, ό Ελληνικός εμπορικός στόλος ανήρχετο είς 1.800.000 τόν, έκ τών οποίων οι 800.000 έβυθίσθήσαν έξ εχθρικής δράσεως.
 

Τά εναπομείναντα πλοία έναυλώθήσαν ύπό τής Βρεταννικής Κυβερνήσεως προς έξυπηρέτησιν τοϋ συμμαχικού αγώνος καί διέσχιζον απαντάς τους ωκεανούς.

Ή προσφορά τοϋ εμπορικού ναυτικού δύναται νά έκτιμηθή ορθώς, έφ' οσον άναλογισθή τις, οτι ή Βρεταννία, έκινδύνευσε σοβαρώς νά ήττήθή έκ τής διακοπής τών υπερπόντιων μεταφορών της, λόγω τής δράσεως τών Γερμανικών υποβρυχίων (Μάχη τοϋ Ατλαντικού).

Τάς προαφερθεισας υπηρεσίας καί βαρυτάτας θυσίας τοϋ εμπορικού Ναυτικού άνεγνώρισεν επισήμως ή Κυβέρνησις Εθνικής Ένότητος δια τοϋ διαγγέλματος της, προς τον Έλληνικόν λαόν, τής 28ης Σεπτεμβρίου 1944.

ΙΔΡΥΣΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΑΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ

ΠΟΣΕΣ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΚΑΤΑΦΕΡΑΝ ΝΑ ΕΠΙΒΙΩΣΟΥΝ  ΘΑ ΔΕΙΤΕ ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Ιούνιος 1941 Στη Νότια Πελοπόννησο ιδρύεται η εθνικοαπελευθερωτική οργάνωση «Νέα Φιλική Εταιρεία» και στη Β. Πελοπόννησο το «Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο».  Στην   Ήπειρο ιδρύεται η εθνικοαπελευθερωτική οργάνωση «Πατριωτικό Μέτωπο». Στο Μεσόβουνο της Πτολεμαϊδας συγκροτείται ένοπλη ομάδα. Στη Θεσσαλία συγκροτούνται εθνικοαπελευθερωτικές ομάδες με την ονομασία «Ομάδες Εφόδου».

Ιούλιος 1941 Στην περιοχή της Νιγρίτας κάνει την εμφάνιση της ή ανταρ­τική ομάδα «Οδυσσέας Ανδρούτσος» και στην περιοχή του Κιλκίς η ομάδα «Αθανάσιος διάκος» με 60 άντρες η κάθε μία.

Αύγουστος 1941   Ίδρυση  της  ΠΑΟ. Με σκοπό τη συμμετοχή στον απελευθερωτικό αγώνα, ιδρύεται στη Μακεδονία η «Πανελλήνια Απελευθερωτική Ορνάνωοη» (ΠΑΟ), με Γενικό Αρχηγό το Συνταγματάρχη Πεζικού Γεώργιο Παπαγεωργίου και στελέχη πολλούς αξιωματικούς του Στρατού και της Χωροφυλακής, κα­θώς και ντόπιους παράγοντες. Η Οργάνωση αυτή ανέπτυξε πολλές επιτροπές στις πόλεις της Μακεδονίας με την ονομασία «Διοικούσαι Επίτροποι Αγώνος», ενώ συγκρότησε σημαντικές ανταρτικές ομάδες στις ορεινές περιοχές των Κρουσίων, του Βερμίου κ.ά.

23-9-1941 Ίδρυση του ΕΔΕΣ. Ο καθηγητής Κομνηνός Πυρομάγλου, με εντολές του εξόριστου στη Γαλλία Στρατηγού Νικολάου Πλαστήρα,φτάνει στην κατεχόμενη Αθήνα και αρχίζει συνεννοήσεις με στρατιωτικές και πολιτικές προσωπικότητες για την ίδρυση του Εθνικού Δημοκρατικού Ελληνικού Συνδέσμου (ΕΔΕΣ). Ο ΕΔΕΣ,με Αρχηγό το Στρατηγό Ναπολέοντα Ζέρβα και Υπαρχηγό τον Κ. Πυρομάγλου, συγκρότησε στην περιοχή Ηπείρου τις Ένοπλες Ομάδες Ελλήνων Ανταρτών (ΕΟΕΑ), που είχαν πλήρη στρατιωτική οργάνωση και έδρασαν εναντίον των κατακτητών, σύμψωνα με τις κατευθύνσεις του Συμμαχικού Στρατηγείου της Μέσης Ανατολής και τις οδηγίες τής εξό­ριστης Ελληνικής Κυβερνήσεως. Με τη δράση του αυτή κατά των κατοκτητών; ο ΕΔΕΣ διαδραμάτισε πρωτεύοντα ρόλο στην αποτίναξη του γερμανοϊταλικού ζυγού.

27-9-1941 Ίδρυση του ΕΑΜ. Με πρωτοβουλία του Κομμουνι­στικού Κόμμα,ος της Ελλάδας (ΚΚΕ 7η Ολομέλεια), ιδρύ­θηκε το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (ΕΑΜ), που περι­λάμβανε κόμματα και προσωπικότητες και απλά μέλη από τον ευρύτερο πολιτικό και πνευματικό κόσμο. Το ΕΑΜ εξε­λίχθηκε στη μεγαλύτερη αντιστασιακή Οργάνωση, κατά την περίοδο της Κατοχής, που κάλυψε τον ελληνικό χώρο. Ο ρόλος της ήταν πρωταγωνιστικός στις πολιτικοστρατιωτικές εξελίξεις στο εσωτερικό της Ελλάδας και στα γεγονότα της Μ. Ανατολής, καθώς και στα γεγονότα που συνδυάστηκαν με την Απε­λευθέρωση.

16-2-1942 Ίδρυση του ΕΛΑΣ. Κυκλοφορεί η Ιδρυτική Προ­κήρυξη του Ελληνικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού (ΕΛΑΣ). Ο ΕΛΑΣ αποτέλεσε την ένοπλη έκφραση του ΕΑΜ. Συγκρο-τήθηκε σε κανονικό Στρατό, με πλήρη ιεραρχική οργάνωση, στην οποία εντάχθηκε και σημαντικός αριθμός μόνιμων στελε­χών του Στρατεύματος με επικεφαλής το Στρατηγό Στέφανο Σαράφη που έγινε και ο αρχηγός του ΕΛΑΣ.

ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΦΤΩΧΕΙΑ ΔΕΙΤΕ ΠΟΙΟΝ ΕΚΑΝΑΝ ΑΡΧΗΓΟ

Οκτ 1942   Ίδρυση της ΕΚΚΑ (Εθνική και Κοινωνική Απελευθέρωσης)Συνεστήθη υπο του Συνταγματάρχου Ψαρρού και ομάδος πολιτικών υπο τον Γεώργιο Κάρταλην

22-2-43Ίδρυση της ΕΣΕΑ. Με σκοπό την απελευθέρωση της Μακεδονίας από τους Βουλγάρους ιδρύεταιΑνατολική Μακεδονία η Οργάνωση «Ένωσίς Συμπολεμιστών Εθνι­κού Αγώνος» (ΕΣΕΑ), με Γενικό Αρχηγό τον ' Εφεδρο Αντισυνταγματάρχη Πυροβολικού Αντώνιο Φωοτερίδη. Η Οργάνωση αυτή ανέπτυξε γρήγορα επτά αρχηγεία στις ορεινές περιοχές της Ανατολικής Μακεδονίας και,μέχρι την απελευθέρωση της. χώρας₍ έδωσε πολλές και σημαντικές μάχες κατά των βουλγα­ρικών δυνάμεων κατοχής.

20-4-1943 Συγκρότηση του 5/42 Συντάγματος Ευζώνων. Στην τοποθεσία Λυκόχωρος της Βουνιχώρας Παρνασσίδας υψώνεται η Ελληνική Σημαία και γίνεται η επίσημη τελετή της ορκομωσίας των αντρών του 5/42 Συντάγματος Ευζώνων με Διοικητή το Συνταγματάρχη Δημήτριο Ψαρρό, που ήταν και πρόεδρος της Οργανώσεως «Εθνική Και Κοινωνική Αλληλεγγύη» (ΕΚΚΑ) με έδρα την Αθήνα. Τον πυρήνα του Συντάγματος αποτέλεσαν οι αξιωματικοί και οπλίτες της Οργανώσεως «Ελ­ληνικός Απελευθερωτικός Στρατός» (ΕΑΣ) που είχε συσταθεί από αξιωματικούς της περιοχής αυτής, από τους πρώτους μήνες της Κατοχής, με σκοπό τον αγώνα για την απελευθέ­ρωση της Χώρας.

Δημιουργήθηκαν εκατοντάδες οργανώσεις αλλά ο ΕΑΜ ΕΛΑΣ παραμόνευε και της διέλυε εν τη γενέσει τους , εφ΄ όσον αρνιούνταν να ενταχτούν σ αυτόν , τα δε στελέχη των ομάδων αυτών υπόκειντο σε φρικτά βασανιστήρια και εφ όσον δεν ενέδιδαν εκτελούντο,

Ολοι οσοί δεν ανήκαν στο ΕΑΜ ΕΛΑΣ , κατά το ΕΑΜ πάντα , ήταν προδότες και εχθροί του λαού τους κατηγορούσαν με ανυπόστατες και αστήρικτες κατηγορίες , αν δείτε και παραπάνω στην Εφημερίδα είχαν λεει βρει δυο επιστολές αλλα τους της πήραν ξανά , κοινώς αερολογίες για αγράμματους.

Τα ίδια έκαναν με όλες τις οργανώσεις που διέλυσαν

Οι Κυριώτερες επιθετικές Ενέργειες εναντίον των Κατακτητών

Η καταστροφή της ΕΣ.Π.Ο. από την Π.Ε.Α.Ν.

Στις 20 Σεπτεμβρίου 1942, ο "ουλαμός καταστροφών" της εθνικιστικής αντιστασιακής οργανώσεως Π.Ε.Α.Ν. (Πανελλήνιος Ένωσις Αγωνιζομένων Νέων), με επικεφαλής τον αρχηγό της οργανώσεως Κώστα Περρίκο, αξιωματικό της Πολεμικής μας Αεροπορίας, ανατίναξε τα γραφεία της προδοτικής φιλοναζιστικής οργανώσεως ΕΣ.Π.Ο. στο κέντρο των Αθηνών, στα Πατήσια.

Η ΕΣ.Π.Ο. ήταν φιλογερμανική οργάνωση που είχε ως σκοπό να οργανώσει σώμα Ελλήνων εθελοντών στο Ανατολικό Μέτωπο. Την στιγμή δηλ. που η Ελλάς είχε τετραπλή κατοχή (Γερμανών, Ιταλών, Βουλγάρων και Αλβανών), "κάποιοι" σχεδίαζαν να στείλουν Έλληνες να πολεμήσουν στο πλευρό των Γερμανών! Τα εκρηκτικά που κατέστρεψαν τα γραφεία της ΕΣ.Π.Ο. σκότωσαν 43 Γερμανούς και 29 Έλληνες συνεργάτες τους.

Το σοκ για τους Γερμανούς ήταν τεράστιο, καθώς μέσα στο κέντρο των Αθηνών μία εθνικιστική οργάνωση ανατίναξε ένα σύμβολο της Γερμανικής κατοχής, δίδοντας το μήνυμα της εθνικής αντιστάσεως στον Ελληνικό λαο Παραθέτουμε όλα τα ονόματα των μελών της Π.Ε.Α.Ν. που πήραν μέρος στο εγχείρημα:  

Κώστας  Περίκος

• Κώστας Περρίκος, αρχηγός
• Νίκος Λάζαρης, φοιτητής Νομικής
• Σπύρος Γαλάτης, φοιτητής Νομικης
• Τάκης Μιχαηλίδης, φοιτητής Χημείας
• Σπύρος Στανωτάς, φοιτητής Αν.Εμπορικής
• Αντώνης Μυτιληναίος, τεχνικός ΟΤΕ
• Νίκος Μούρτος, τεχνικός
• Ιουλία Μπίμπα, δασκάλα
• Αικατερίνη Μπέση, οικιακά  
•  

Μετά από προδοσία, στις 11 Νοεμβρίου 1942 συνελήφθησαν οι Περρίκος, Μυτιληναίος, Γαλάτης, Μπίμπα και Μπέση. Πέρασαν από γερμανικό στρατοδικείο και καταδικάσθησαν σε θάνατο.
Ο Κώστας Περρίκος εκτελέσθηκε στην Καισαριανή στις 4 Φεβρουαρίου 1943.
Ο εθνικιστής φοιτητής Νίκος Λάζαρης, που δεν συνελήφθη, εντάχθηκε στις δυνάμεις του ΕΔΕΣ του Ναπ.Ζέρβα και πολέμησε έως την αποχώρηση των Γερμανών.(Τον άξιο αυτόν Έλληνα πατριώτη δολοφόνησαν οι κομμουνιστές στα Δεκεμβριανά...)

Ευτυχώς, ο προδότης απεκαλύφθη.
Ηταν ο Πολύκαρπος Νταλιάννης, ο οποίος πρόδωσε τα μέλη της Π.Ε.Α.Ν. στους Γερμανούς έναντι λιρών! Ο προδότης εξετελέσθη από την οργάνωση, αφού ομολόγησε την πράξη του.
Η Π.Ε.Α.Ν. συνέχισε την εθνική της δράση έως το τέλος του πολέμου, προσφέροντας πολλά στον αγώνα.

Δυστυχώς, η δράση της παραμένει εν πολλοίς άγνωστη,

όπως και των περισσοτέρων εθνικιστικών οργανώσεων της κατοχής, της ΠΑΟ, της ΡΑΝ, του Τσαούς-Αντών, της Χ.

Η νέα γενιά δεν θα μάθει ποτέ για την Π.Ε.Α.Ν. και τον Κώστα Περρίκο, καθώς η "εθνική αντίσταση" μονοπωλείται από το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, από αυτούς δηλ. που ήταν συνεργάτες των Βουλγάρων και ξεπούλησαν με συμφωνίες (Πετρίτσι 1943) την Ελληνική Μακεδονία και Θράκη!

Ο γιος του Κώστα Περρίκου, Δημήτρης Περρίκος, εργάζεται από το 1972 στην Επιτροπή Παρακολούθησης, Επαλήθευσης και Ελέγχου των Ηνωμένων Εθνών (UNMOVIC). Ήταν ο επικεφαλής (μετά τον Σουηδό Χανς Μπλιξ) του κλιμακίου που διεξήγαγε τις επιθεωρήσεις στο Ιράκ πριν από τον πόλεμο.

Η ιστορία δεν λησμονιέται, η μνήμη δεν λοβοτομείται,

ΕΔΕΣ(Επιχειρήθηκε η Διαλυσή της απο τον Ελας)

25 Νοέμβριου 1942 Η ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποταμου επικεφαλής της ενέργειας ήταν  ο Ναπολέων Ζέρβας και ο  ΕΔΕΣ . 
Στην ανατίναξη συμμετείχε και τμήμα του Ελας  με τον Άρη ο οποίος έλαβε μερος  σ αυτήν με παρά πολλές επιφυλάξεις ως προς την επιτυχία της αποστολής αλλά και χωρίς να περιμένει απάντηση από την ΚΕ του ΕΑΜ , όπως έλεγε ο Άρης δεν είχε τέτοια εντολή από την Ηγεσία του ΕΑΜ  κωλυσιεργούσε λοιπόν ο Άρης, καθυστέρησε η επιχείρηση  και  η ανατίναξη της γέφυρας δεν πρόσφερε σχεδόν τίποτα το ουσιαστικό στους Σύμμαχους.

(Για περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με την Γέφυρα του Γοργοποτάμου ,αλλά και για το πως σκέφτονταν και ενεργούσαν οι Ελασίτες  Πατήστε  εδώ)

4- 7 - 1943  Δύναμη 5.000 Ελλήνων ανταρτών του ΕΔΕΣ, συμμετέ­χοντας στο σχέδιο παραπλανήσεως των δυνάμεων του Άξονα ως προς την περιοχή αποβάσεως των Συμμάχων (Συμμαχική Επιχείρηση «Τα ζώα»),αρχίζουν εκτεταμένες επιχειρήσεις εναντίον των δυνάμεων κατοχής, που κράτησαν κατά διαστήματα ως το τέλος Ιουλίου1943.

Η σφοδρότητα των επιθέσεων των Ελλήνων ανταρτών συντέλεσε στην πλήρη επιτυχία του παραπάνω σχεδίου, με αποτέλεσμα την καθήλωση των δυνά­μεων του Άξονα στην Ελλάδα (10 γερμανικές και 10 ιταλικές Μεραρχίες) και επιπλέον στην προώθηση προς τον Ελληνικό χώρο δύο ακόμη γερμανικών τεθωρακισμένων Μεραρχιών.

13 - 21 Ιουλ. 1943  Το Σύνταγμα Βάλτου των ΕΟΕΑ - ΕΔΕΣ προξενεί βαρύτατες απώλειες και επιβραδύνει πολύ την κίνηση της Ιταλικής Μηχανοκίνητης Μεραρχίας«Μπρένερο» στη στενωπό του Μακρυνόρους.Η Μεραρχία αυτή προερχόμενη από την Αττική και κινούμενη δια του δρομολογίου Αγρίνιο - Αμφιλοχία - Άρτα, είχε ως αποστολή, μέσω Ηπείρου και Αλβανίας, να αποβιβαστεί στη Σικελία, για να ενισχύσει τις εκεί δυνάμεις του Άξονα.

Άφθονο πολεμικό υλικό περιήλθε στους αντάρτες.

30 - 10 - 1943 Δύναμη από 300 περίπου αντάρτες του ΕΔΕΣ,υπό τον ίδιο το Στρατηγό Ναπολέοντα Ζέρβα, συνάπτει διήμερη σκληρή μάχη με τους Γερμανούς στην περιοχή Νεράιδας Τρικάλων. Ο αγώνας όμως είναι άνισος και τελικά οι Έλληνες αντάρτες υποχρεώνονται να Συμπτυχθούν.

( σ..σ επομένο ηταν έπρεπε να φυλάει και τα νώτα του από τον Ελας από τον οποίον Δεχόταν επιθέσεις για τον διαλύσει )

17 - 8 - 44 Δυνάμεις του 3/40 Συντάγματος Ευζώνων και του 16ου Συντάγματος Πεζικού του ΕΔΕΣ, υπό τη διοίκηση του Συνταγματάρχη Βασιλείου Καμάρα, επιτίθενται εναντίον Γερμανών που είχαν οχυρωθεί στο χωριό Μενίνα (254 άντρες), τους οποίους εξουδετέρωσαν μετά από διήμερο αγώνα.

Απώλειες Γερμανών 87 νεκροί και 109 αιχμάλωτοι.

Απώλειες ανταρτών 25 νεκροί και 40 τραυματίες.

1- 9 - 1944 Τμήματα Ελλήνων ανταρτών του ΕΔΕΣ επιτίθενται κατά γερμανικής φάλαγγας, στη θέση Ασπροχάλικο της οδού Φιλιππιάδας-Κεράσοβου και τη διαλύουν, προκαλώντας σ" αυτή σοβαρές απώλειες.

15 - 10 - 1944  Δυνάμεις του ΕΔΕΣ, μετά από συνεχόμενες μάχες ε­ναντίον των γερμανικών στρατευμάτων που αποχωρούσαν από την Ελλάδα, καταλαμβάνουν τα Ιωάννινα.

 

ΕΣΕΑ(Επιχειρήθηκε η Διαλυσή της απο τον Ελας)

16 - 2 - 1944 Τμήματα Ελλήνων ανταρτών της ΕΣΕΑ συνάπτουν Σκληρή τετραήμερη μάχη με ισχυρές βουλγαρικές δυνάμεις στην περιοχή του Κοτζά Ορμάν, στις εκβολές του Νέστου ποταμού, προκαλώντας σ' αυτές πολλές απώλειες.

6 / 15 Μαΐου 1944 Ισχυρές βουλγαρικές δυνάμεις επιχειρούν εκκαθάριση της περιοχής βόρεια της γέφυρας Παπάδων της Δράμας από τις Εθνικές Ανταρτικές Ομάδες της ΕΣΕΑ. Ύστερα όμως από ισχυρή αντίσταση των ανταρτικών ομάδων, αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τον αγώνα στις 15-5-1944.       Απώλειες Βουλγά­ρων: 42 Αξιωματικοί και 702 οπλίτες  

5/42 Σ.Ε(ΕΚΚΑ)(Διαλύθηκε απο τον Ελας τρείς φορές)

Αλλά παρ όλα αυτά δείτε δράση εναντίων των κατακτητών 

Σεπτέμβριος   1943  Ανταρτικές ομάδες του 5/42 Συντάγματος Ευζώνων συνάπτουν σφοδρές μάχες με ιταλικές και κυρίως γερμανικές δυνάμεις στο Λιδορίκι, τα χωριά Σκαλούλα και Βουνιχώρα και στις τοποθεσίες Ανάθεμα και Τσακόρεμα στην οδό  Αμφισσα - Λιδο­ρίκι, προκαλώντας σοβαρές απώλειες στον αντίπαλο.
Απώ­λειες ανταρτών 2 νεκροί και 10 τραυματίες.

11-1-1944 Δύναμη Ελλήνων ανταρτών του 5/42 Συντάγματος Ευζώνων επιτίθεται κατά ισχυρής γερμανικής φάλαγγας στο 51ο χιλιό­μετρο της οδού Γραβιάς-'Αμφισσας. Μετά δίωρο σκληρό αγώνα, οι Γερμανοί αναγκάζονται να επιστρέψουν στη Γραβιά με σημαντικές απώλειες.

(πατήστε στους παρακάτω συνδέσμους για περισσοτερα)

18 - 12 - 1942 Μάχη Δοβρουβίτσας , Απώλειες Ιταλών :11 Νεκροί , 11 Αιχμάλωτοι
12 - 13 / 9 /1943 Μάχη Λιδωρικίου με Ιταλογερμανούς
14 - 9 - 1943 Μάχη Σκαλόυλας Απώλειες Γερμανών : 5 Νεκροί ,15-20 Τραυματίες
15 - 9 - 1943 Μάχη Αναθέματος Απώλειες Γερμανών : 2 Νεκροί ,Τραυματίες 10
17 -  9 - 1943 Μάχη Τσακορέματος
11 - 1- 1944 / 1 - 2 - 1944 Μάχες 51ου χλμ Γραβιάς - Άμφισσας εδώ φαινετε και με ποιον τρόπο εκανε αντίσταση ο Ελας κατά του κατακτητή

ΠΑΟ(Διαλύθηκε απο τον Ελας)

5 - 6 Μαρτίου 1943 Περίπου 100 αντάρτες της ΠΑΟ,
και 800 οπλισμένοι χωρικοί της περιοχής Βοΐου - Σιατιστής - Γρεβενών και Παλιόκαστρου, υπό τον Αντισυνταγματάρχη Πεζικού Ιωάννη Κοντόνάσιο και άλλους ανώτερους και κατώτερους Έλληνες Αξιωματικούς επιτίθενται αιφνιδιαστικά, στη θέση Φαρδύκαμπος, εναντίον κινούμενης από τα Γρεβενά προς τη Σιάτιστα, πεζόπόρας Ιταλικής φάλαγγας, από ένα τάγμα πεζικού και μία πυροβολαρχία και πετυχαίνουν τη διάλυση και παράδοση 598 Ιταλών μαζί με τον οπλισμό τους.

ΑπώλειεςΙταλώνΝεκροί: 38,
Τραυματίες: 67, Αιχμάλωτοι 598.

ΕλλήνωνΝεκροί: 3,Τραυματίες: 9.
 

24-7-1943 Τμήματα Ελλήνων ανταρτών της ΠΑΟ επιτίθενται και τρέ­πουν σε φυγή Βουλγαρικές δυνάμεις στοΟρος Κερκίνη (Μπέλες), προκαλώντας σ' αυτές σοβαρές απώλειες σε νεκρούς και Αιχμαλώτους.

 

ΕΣΑΠ(Διαλύθηκε απο τον Ελας)

27-2-1943.  Τμήμα Ελλήνων ανταρτών του ΕΣΑΠ εξουδετερώνει τη γερμανική φρουρά των μεταλλείων Τσαγκλή Φαρσάλων και καταστρέφει τα μηχανήματα που υπάρχουν ο' αυτά.

ΟΡΓΑΝΩΣΗ "Χ"  ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ

Η Αθέατη πλευρά της Εαμικής Αντίστασης

ΤΟΥ ΚΩΝ/ΝΟΥ ΨΗΦΗ 

Καθηγητού

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΤΗΣ ΕΤ1 ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΜΦΥΛΙΟ
 

Στις 13 Απριλίου 2006 είχα την υπομονή να παρακολουθήσω στην ΕΤ1 ένα αφιέρωμα στον Εμφύλιο που παρουσίασε ο κ. Στ. Κούλογλου. Επειδή το αφιέρωμα δεν περιορίστηκε στον Εμφύλιο, αλλά επεξετάθη και στην αντίσταση της περιόδου 1942 - 44, γεγονότα τα οποία έζησα, ενώ ο κ. Κούλογλου τα επληροφορήθη εμμέσως και από αφηγητάς της αριστεράς, οι οποίοι ούτε λίγο ούτε πολύ προσπαθούσαν να μας πείσουν ότι το Κ.Κ.Ε. με τον ΕΛΑΣ απελευθέρωσε από την τριπλή κατοχή της χώρα μας και αφιλοκερδώς, χωρίς να έχει πρόθεση να καταλάβει την εξουσία. Δικαιούμαι να έχω άποψη και αντιρρήσεις, σ' όσα μας έδειξε η ΕΤ1.

Συγκεκριμένα στο αφιέρωμα ελέχθη, ότι ο Συνταγματάρχης Δημ. Ψαρρός Διοικητής του 5/42 Σ.Ε. και αρχηγός της απελευθερωτικής οργάνωσης ΕΚΚΑ, εφονεύθη από έναν αντάρτη του ΕΛΑΣ. Αυτό βέβαια βολεύει την Αριστερά διότι κατά τη σύγκρουση των Ελασιτών με το 5/42 Σ.Ε. του Ψαρρού, εφονεύθη μόνον ο Ψαρρός από κάποιο ατίθασο και απείθαρχο Ελασίτη και όχι υστέρα από εντολή του πρωτοκαπετάνιου του ΕΛΑΣ Άρη Βελουχιώτη, ο οποίος είχε την πρωτοβουλία για την έναρξη και διεξαγωγή των εχθροπραξιών την 17/4/1944 δεύτερη ημέρα του Πάσχα, κατά την οποία δεν διαλύθηκε απλώς του 5/42 Σ.Ε. οπό τον ΕΛΑΣ-ΚΚΕ, όπως συνέβη τις δύο προηγούμενες φορές, κατά την διάρκεια του προηγουμένου έτους 1943, αλλά εξοντώθηκε, αφού εκτελέστηκε το 65 % της συνολικής δυνάμεως εκ 400-500 ανταρτών.Η ανάλυση κατά κατηγορίες των εκτελεσθέντων πείθει, ότι πρόκειται για "Εθνοκάθαρση" και όχι για απλή διάλυση, όπως ανακριβώς οι αξιωματούχοι της Αριστεράς διατείνονται.

Συγκεκριμένα ο Ψαρρός με 104 συνεργάτες του παραδόθηκε οικειοθελώς- και δεν αιχμαλωτίσθηκε - πλέον 102 αντάρτες, που δεν έλαβαν μέρος στις εχθροπραξίες, αλλά συνελήφθησαν στα σπίτια τους ευρισκόμενοι εν αδεία εξαιτίας των εορτών του Πάσχα και ακόμα 70 εκτελέστηκαν μόνο με την κατηγορία, ότι ήσαν οπαδοί της ΕΚΚΑ και τέλος 27 εφονεύθησαν κατά την διάρκεια των τριημέρων εχθροπραξιών. Έτσι στο λόφο του Κλήματος Δωρίδας, όπου το οικείο μνημείο (Μαυσωλείο) κείτονται δολοφονηθέντες από Ελληνικά χέρια 303 (104+102+70+27 = 303) Έλληνες πατριώτες, που βγήκαν στο βουνό να πολεμήσουν τον κατακτητή συμβάλλοντες και αυτοί στη σύντομη απελευθέρωση του τόπου μας.

 Ο Ταγματάρχης του ΕΛΑΣ, Θύμιος Ζούλας , παραδέχθηκε στη δική του έκθεση προς το ΚΚΕ το έτος 1955 στην υπερορία, ότι "τον Ψαρρό τον σκότωσα εγώ, όταν τον έπιασα αιχμάλωτο στο Κλήμα Δωρίδος, όπως είμασταν σύμφωνοι με τον Άρη" (Βλ, Κ.Μπαρμπή σελ.92 και Γρηγ. Φαρακος «Ο Άρης Βελουχιώτης»).

Οι αφηγητές του αφιερώματος του κ.Κούλογλου, αλλά και γενικώς η Αριστερά, δηλώνει ότι η πόλη της Καρδίτσης ήταν η πρώτη πόλη που ελευθερώθηκε κατά την διάρκεια του πολέμου από τον ΕΛΑΣ, από τους κατέχοντες αυτήν Ιταλούς.

Η αλήθεια είναι, πως οι Ιταλοί, χωρίς καμιά ενόχληση από τους Ελασίτες , οι οποίοι από απόψεως αριθμού και οπλισμού ήσαν ακόμα στα σπάργανα, μη έχοντος την δυνατότητα να αντιμετωπίσουν έστω και Ιταλούς. Το πρωί της 11ης Μαρτίου 1943 ανεχώρησαν για τη γειτονική πόλη, την πόλη των Τρικάλων απέχουσα μόλις 26 πεδινά χιλιόμετρα, ένθα και η έδρα της Μεραρχίας Pinerolo. Τα ολιγάριθμα τμήματα του ΕΛΑΣ εισήλθαν στη πόλη της Καρδίτσης μετά από τρεις ημέρες, με επικεφαλής τον Κων. Καφαντάρη ψευδώνυμο " Νικηταράς" και τον Γρηγ. Γερούκη. 

 Η συμπεριφορά τους ήταν χειρότερη των κατακτητών Ιταλών, αφού έκαψαν τα αρχεία της Εφορίας, του Πρωτοδικείου, άνοιξαν τις φυλακές, αδιακρίτως συνέλαβαν και εκτέλεσαν πολίτες με το πρόσχημα, ότι ήσαν συνεργάτες των Ιταλών. Χαρακτηριστική περίπτωση ήταν η σύλληψη της ΑΡΕΤΗΣ ΓΟΡΔΙΟΥ υπαλλήλου Αγροτικής Τραπέζης της οποίας έκοψαν τα μαλλιά και την διαπόμπεψαν περιφέροντας την στη πόλη πάνω σε κάρο και τελικά την οδήγησαν στο κοιμητήριο του ημιορεινού χωριού Κανάλια, όπου την βασάνισαν αγρίως και τελικώς την εκτέλεσαν δια μαχαίρας. Αφήρησαν υφάσματα και είδη υποδήσεως . Τους ιδιοκτήτες καταστηματάρχες τους εφοδίασαν με απλές πιστωτικές αποδείξεις, με την υπόσχεση, ότι θα πληρώσει η πρώτη Ελληνική Κυβέρνηση, μετά την απελευθέρωση. Για τον έρανον της φανέλλας του Αντάρτη, εισπράτετο υποχρεωτική και όχι προαιρετική εισφορά εμπόρων πολιτών, επί τη βάσει καταλόγων συνταχθέντων εκ των προτέρων και εζητείτο ορισμένο χρηματικό ποσό από τόν καθένα χωριστά. (Βλ. Λ.Καταφυγιώτης "ΟΙ ΑΝΤΑΡΤΑΙ" σελ. 40 και Γρηγ.Γερούκη "Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ" σελ. 13-15).

Αλήθεια τι απέγινε ο πακτωλός των χρυσών λιρών Αγγλίας με τις οποίες εφοδίαζε το Βρετανικό θησαυροφυλάκιο το ΕΑΜ δια την διεξαγωγή του αγώνα, αφού κατά τα αναγραφόμενα παραπάνω -έδινε στους δύσμοιρους παραγωγούς (αγρότες, κτηνοτρόφους. εμπόρους κλπ) απλές υποσχετικές αποδείξεις, την εξόφληση των οποίων θα πραγματοποιούσε η πρώτη μεταπελευθερωτική Κυβέρνηση.

Το ερώτημα απευθύνεται αποκλειστικώς προς την Αριστερά, ως άμεσα θιγομένη και υπόλογη, διότι είχε ηθική υποχρέωση –όπως τούτο έπραξε η άλλη απελευθερωτική οργάνωση ο ΕΔΕΣ- να ενημερώσει το σύνολο των Ελλήνων για την τύχη του κολοσσιαίου ποσού του ενός εκατομμυρίου διακοσίων εξήντα χιλιάδων (1.260.000) χρυσών λιρών και να πληροφορηθεί το Πανελλήνιο και προπαντός οι νεώτεροι των Ελλήνων, και να ακουστεί και η Altera Pars η οποία παραμένει παγίως, μονίμως, και επικινδύνως βωβή.

 Προσθέτω ακόμα εδώ, ότι οι Ιταλοί ενθυμούντο κατά καιρούς την πόλη της Καρδίτσης και επέστρεφαν με το Ιππικό τους σ' αυτή.

Οι Ελασίτες χωρίς να ρίξουν ούτε μία τουφεκιά, έσπευδαν να προστατευθούν στη χλωρίδα των υπωρειών στα βουνά των Αγράφων.

Τέλος, η Αριστερά αποσιωπά αιδημόνως, ότι τον Σεπτέμβριο του '43 - με τη συνθηκολόγηση των Ιταλών - οι Γερμανοί ανακατέλαβαν τη πόλη της Καρδίτσης και παρέμεινε στην κατοχή τους μέχρι τον Οκτώβριο του '44, ότε και αποσύρθηκαν από τη χώρα μας.

Με την συνθηκολόγηση της Ιταλίας το Σ/βριο του '43 η Ιταλική Μεραρχία Pinerolo εδρεύουσα στην πόλη των Τρικάλων Θεσσαλίας, παρέδωσε ολόκληρο τον οπλισμό στον ΕΛΑΣ, ο οποίος κατέστη ανεξάρτητος από οπλισμό από το συμμαχικό Αρχηγείο Μέσης Ανατολής και αφού παραβίασε τη συμφωνία περί κοινού Στρατηγείου στο οποίο, ως γνωστόν, συμμετείχαν όλες οι αντιστασιακές οργανώσεις (ΕΑΜ, ΕΔΕΣ, ΕΚΚΑ και ΠΑΟ) το οποίο είχε την έδρα του στο ορεινό χωρίο Περτούλι, αμέσως και χωρίς χρονοτριβή, ενήργησε επίθεση την 9/10/1943 για να διαλύσει την μη αριστερή απελευθερωτική οργάνωση του ΕΔΕΣ (Ν,ΖΕΡΒΑ) η οποία είχε αναπτύξει αντάρτικο σ' όλο το χώρο της Ηπείρου. Ο Εμφύλιος αυτός σπαραγμός διήρκησε επί πεντάμηνο, ήτοι μέχρι 29/2/1944, ότε υπεγράφη η συμφωνία της Πλάκας Μυροφύλλου.

Παραλλήλως εξαπολύθηκε από μέρους του ΕΑΜ ένας εκτεταμένος και άγριος διωγμός κατά των μελών των αντιπάλων οργανώσεων, με συλλήψεις, ξυλοδαρμούς, φυλακίσεις (στρατόπεδο Μεζήλου) και το χειρότερο με εκτελέσεις άνευ βεβαίως δίκης. Κατά το 1944, και μόνο στη Θεσσαλία, χάθηκαν με βασανιστικό θάνατο από αντάρτες του ΕΛΑΣ περισσότεροι των οκτακοσίων Θεσσαλών (Βλ Λ. Καταφυγιώτης "ΟΙ ΑΝΤΑΡΤΑΙ" σελ. 78). 

Ο παραπάνω συγγραφέας στη σελ. 69 αναγράφει: "Καλά καθούμενα, καθώς ξένοιαστα κάθονταν στα σπίτια τους, συνελαμβάνοντο μόνιμοι αξιωματικοί και άλλοι πολίτες από αντάρτες οδηγούντο προς ανάκρισιν. Μετά δυο τρεις ημέρες εμαθεύετο ότι εκτελέσθηκαν. Όσοι δεν εκτελούντο, εσύροντο επί μήνας δεμένοι ανά τα χωριά και παντοιοτρόπως εξευτέλιζοντο, ( Τον εξευτελισμό αυτό υπέστη και ο Στεφ.Σαράφης - ο μετ' εμπτυσμού κατά Γ. Καρτάλη- μετέπειτα αρχηγός - μαριονέτα του ΕΛΑΣ) με την κατηγορίαν, ότι ήσαν προδόται, ότι παραβίασαν τον όρκο των, ότι ήσαν επικίνδυνοι αντιδραστικοί και εχθροί του λαού!.." στον οποίο η Αριστερά συμπεριεφέρετο ως εάν να ήτο ιδιοκτησία του.

Έτσι γέμισαν τα βουνά από ατομικούς ή και ομαδικούς τάφους από αγνούς Έλληνες πατριώτες.
Ενδεικτικώς αναφέρομαι εδώ μόνον στις γνωστές ομαδικές εκτελέσεις όπως: στο Κακοβούνι Φενεού, Στιμάγκα, Πηγάδα Μελιγαλά, Τρύπα Τατάρνας, Κιλκίς, Κλήμα Δωρίδος, Βρόντου Σερρών, όπου στην περιοχή Μυρίνης, ο Σχης Ιωάννης Παπαπέτρου
επικεφαλής μεγάλης ομάδας ανταρτών της ΠΑΟ (Πανελλήνιος Απελευθερωτική Οργάνωση) Μακεδονίας συμπλέκεται μετά του Βουλγαρικού Στρατού κατοχής και αιχμαλωτίζεται.
Οι Βούλγαροι παραδίδουν τον Σχη Παπαπέτρου και τους 300 συνεργάτες του αγωνιστές στον ΕΛΑΣ και ο ΕΛΑΣ θανατώνει και τους 300 παρά τη Βρόντου Σερρών
Υπάρχει και σχετικό Μνημείο στον τόπο εκτελέσεως που μαρτυρεί την προδοτική "αντιστασιακή"!!! πράξη των Ελασιτών.
(Βλ.βιβλίο Αθαν. Φροντιστή Ιστορία και προσφορά της ΠΑΟ στην Εθνική Αντίσταση" εκδ, 1977 σελ. 166).

Τούτων ούτως εχόντων, ερωτάται ο κ Κούλογλου, εάν η πράξη αυτή του αντιστασιακού ΕΑΜ (ΚΚΕ) δεν καταμαρτυρεί, αδιαμφισβήτητα και χωρίς δισταγμό την άμεσο συνεργασία του με το Βουλγαρικό Στρατό κατοχής της Θράκης και Ανατολικής Μακεδονίας, ο οποίος, ως γνωστόν, συγκλόνισε συνθέμελα με τους βασανισμούς και σφαγές (Δράμα-Δοξάτο) των Ελλήνων της περιοχής αυτής και επεδίωκε τον εκβουλγαρισμό των με θεμιτά και αθέμιτο μέσα ;

Το ΕΑΜ (ΚΚΕ) απέφευγε τις μετά των κατακτητών συγκρούσεις - εκτός από κανένα αθώο και αναίμακτο γι' αυτό σαμποτάζ - προκειμένου να χρησιμοποιήσει ατόφια τη δύναμη του ΕΛΑΣ, χωρίς απώλειες και ξεκούραστη, μετά την απελευθέρωση τον Δ/μβριο του '44 στα δύο βασικά μέτωπο της Αθήνας με τα γνωστά "Δεκεμβριανά" και την εξόντωση της μη αριστερής απελευθερωτικής οργανώσεως ΕΔΕΣ (Ν.Ζέρβα).

Περαίνων την παρούσα και προς επίρρωση των αμέσως παραπάνω αναγραφέντων, παραθέτω την περί ΕΑΜ άποψη του πρύτανη της δημοσιογραφίας της εποχής εκείνης ιδρυτού της "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ" αείμνηστο  Γ. Α. Βλάχο, ο οποίος επικαίρως είχε γράψει στις 25 -  9 - 1945 τα εξής:

" Το ΕΑΜ δεν υπήρξε οργάνωση Εθνικής Αντιστάσεως, ούτε ηρωική, ούτε ελληνική, αλλά απλώς οργάνωση ταξική, που συνενοήθη με τους Βουλγάρους, που επήρε τα λεφτά των Εγγλέζων, που δεν συνηντήθη σε κανένα μέρος της Ελλάδος ποτέ με τους Γερμανούς και που εις το τέλος κατελήστευσε και κατέστρεψε και κατέσφαξε την Ελλάδα."

Αβιάστως επομένως συνάγεται εκ των προπαρατεθέντων μόνο Εθνική αντίσταση δεν δύναται να χαρακτηρισθεί η δράση του ΕΑΜ (ΚΚΕ) κατά την κατοχή, με την περιπτωσιακή απώλεια μερικών δεκάδων Ιταλογερμανών, ενώ συγχρόνως εβασανίσθησαν, εφυλακίσθησαν και εσφάγησαν χιλιάδες Έλληνες.
 

Ο Γέρος της Δημοκρατίας αείμνηστος Γ. Παπανδρέου, αναφερόμενος στα γεγονότα της εποχής εκείνης επαναλάμβανε παγίως, ότι" Το ΚΚΕ είναι το κόμμα του εγκλήματος και της προδοσίας.

" Αλλά και προσφάτως, η Ολομέλεια της Κοινοβουλευτικής συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης ψήφισε - με συντριπτική πλειοψηφεία - υπέρ της πρότασης ψηφίσματος- μνημονίου - το οποίο καταδικάζει τα ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ του Κομμουνισμού, που η " Μαύρη Βίβλος" του Γάλου Στεφάν Κουρτουά αναβιβάζει για το σύνολο της Υφηλίου στον απίστευτο αριθμό των εκατό εκατομμυρίων νεκρών ( Βλ. " Η ΜΑΥΡΗ ΒΙΒΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΥ" ΣΕΛ 44).